Μεγάλο τσιμπούσι

Αμετανόητος κι εφέτος ο Συνεταιρισμός μας, έχει κάνει πιά θεσμό την παρασκευή και την δωρεάν διανομή στους περαστικούς λουκουμάδων με μέλι. Μία ωραία εκδήλωση στις παραμονές των Χριστουγέννων που παραπέμπει στις Χριστιανικές ευχαριστίες κι ακόμα παλιότερα στα αρχαία συμπόσια.Αλλά και μία πετυχημένη προβολή της δυσδιάκριτης (λόγω θέσεως)παρουσίας του, κάπου εκεί σε ένα στενό δίπλα από το Γενικό Λύκειο. Φυσικά έγινε το σώσε και το έλα να δείς. Δεν είναι αστεία αυτά τα πράγματα. Το θέμα είναι πως να το πάρεις χαμπάρι και να είσαι στην ώρα σου εκεί. Εγώ τυχαία βρέθηκα και δυστυχώς παραχορταμένος... ο καημένος.Έτσι δεν μπόρεσα να επωφεληθώ. Άσε που κι ως φωτογράφος πάλι απ' έξω από το καρέ βρέθηκα. Μεγάλη αδικία σου λέω. Θα ζητήσω από το Δ.Σ. ευθύνες και καλύτερη ενημέρωση χωρίς αιφνηδιασμό του χρόνου. Να είμαστε καλά και του χρόνου με υγεία και χαρά, μελισσουργοί και μελοφαγάδες για να χτυπάμε και κανα λουκουμά και να φχαριστιούνται και οι γυναίκες μας. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Τραγουδιστές παροιμίες

Η πάνω πόρτα

Οι πρώτοι μελισσουργοί που χρησιμοποίησαν διάφραγμα βασίλισσας διαπίστωσαν ότι στον πάνω όροφο, που δεν είχε δική του είσοδο,παγιδεύονταν οι κηφήνες και πέθαιναν. Το πρώτο που σκεύτηκαν ήταν να ανοίξουν με την αρίδα μία τρύπα συνήθως διαμμέτρου 6χιλ. και έτσι το πρόβλημα των κηφήνων βρήκε την λύση του. Αργότερα, όταν ανέβαζαν γόνο στον πάνω όροφο, παρατήρησαν ότι αρκετές μέλισσε προτιμούσαν αυτήν την μικρή πόρτα αντί την κάτω κύρια είσοδο. Φυσικό είναι αφού έτσι περιορίζονταν η διαδρομή και κυρίως απέφευγαν την ταλαιπορία της διέλευσης μέσα από το διάφραγμα. Έτσι κάποιοι σκεύτηκαν (όπως και η αφεντιά μου)να διευρύνουν τη οπή που έγινε έτσι από 6χιλ. σε 12-14χιλ. όπως δείχνει η πάνω φωτογραφία.
Στην εφαρμογή στην πράξη αυτής της ιδέας διαπιστώθηκε ότι ο ρόλος της πάνω πόρτας ήταν πολύ πιό σημαντικός από αυτόν που μπορούσε να παίξει μία οπή 14χιλιοστών. Σε μία πολυόροφη κυψέλη (αρκετές φτάνουν και τα 6 πατώματα) η ανάγκη αερισμού και συντόμευσης της εσωτερικής κυκλοφορίας είναι πασιφανής. Ακόμη πιό ορατή είναι η ανάγκη διευρυμμένης εισόδου το Φθινόπορο όταν κατεβάζουμε το μελίσσι στο ένα πάτωμα και αμέσως μετά βάζουμε από κάτω του ένα σώμα με κεριά για γλύψιμο και για συντήρηση τον χειμώνα. Αν οι κυψέλες μας είναι από υλικό κατάλληλο και σωστά βαμμένες ώστε να μην επηρεάζονται σοβαρά από τις χειμωνιάτικες συνθήκες (για τον λόγο αυτό έκανα την προηγούμενη καταχώρηση) τότε αποφεύγουμε και την μεταφορά των κεριών στην αποθήκη και την φροντίδα για τον κηρόσκορο.
Επι πλέον αυτή η διάταξη την Άνοιξη με ένα απλό άνοιγμα της κάτω εισόδου παροτρύνει τις συλλέκτριες να αφήνουν το φορτίο τους στα κεριά του κάτω πατώματος με αποτέλεσμα να προσελκύεται η μάνα να κατεβαίνει στον κάτω όροφο χωρίς δική μας επέμβαση για μεταφορά πλαισίων από πάνω κάτω, πράγμα που ανταποκρίνεται και στην φυσική ανάπτυξη του σμήνους.
Ακόμα αυτή η διάταξη περιορίζει το μπλοκάρισμα της γέννας στον πάνω όροφο αφού πολύ νέκταρ αποθηκεύεται στα κάτω άδεια πλαίσια.
Πώς κρίνεται αυτή τη διάταξη; Για μένα είναι πολύ καλή.

Το βάψιμο των κυψελών

Είναι πολύ άδικο να αγοράζεις καινούργιες κυψέλες, να τις βάφεις και σε δύο χρονιές να είναι στο κακό τους το χάλι. Επειδή παρατηρώ ότι πολλοί μελισσοκόμοι εφαρμόζουν παλιές πολυδάπανες και αναποτελεσματικές τεχνικές βαψίματος και επειδή μετά από ψάξιμο νομίζω πως έδωσα στο πρόβλημα μία τουλάχιστον καλύτερη λύση θα σας την περιγράψω εδώ. Ξέρω βέβαια ότι υπάρχει και άλλη λύση εκτός της δικής μου που είναι η εμβάπτιση σε λιωμένη παραφίνη πού είναι μεν σαφώς πιο αποτελεσματική και γρήγορη από το χρωμάτισμα με λαδομπογιά αλλά το αισθητικό της αποτέλεσμα και ο κατάλληλος εξοπλισμός που απαιτεί με κάνουν να προτιμώ την βαφή με νεροχρώματα:
Αρχίζω με τρίψιμο με γυαλόχαρτο των αιχμών του σώματος ώστε να μην τραυματίζομαι από ατυχείς συγκρούσεις μαζί τους.
Στην συνέχεια περνάω ένα χέρι τσιμεντόχρωμα στην απόχρωση της τελικής στρώσης, ελαφρά αραιωμένο με νερό, που πωλείται σε τετράκιλο και κοστίζει 18 Ε. Εσωτερικά με το ίδιο χρώμα βάφω τις τέσσερις ενώσεις των σανίδων, τους ρόζους και δύο εκατοστά κάτω από τις αιχμές. Προσέχω να γεμίζουν καλά οι ρωγμές και οι κάθετες τομές του ξύλου.
Μετά λίγες ώρες κάνω ένα ελαφρύ τρίψιμο και βάφω το τελικό χέρι με «λαδομπογιά» νερού της ίδιας απόχρωσης. Δηλαδή ριπολίνα που κυκλοφορεί σε γυαλιστερό ή σατινέ.
Σε λίγες ώρες η κυψέλες είναι έτοιμες για χρήση. Η αντοχή της κυψέλης που είναι βαμμένη με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ μεγαλύτερη από τις κυψέλες που είναι βαμμένες με λαδομπογιά. Εξ’ άλλου πρέπει να ξέρουμε ότι οι λαδομπογιές είναι καρκινογόνες και δεν θυμάμαι σε πόσα χρόνια θα απαγορευτούν τελείως με οδηγία της Ε.Ε. Ακόμα οι «ατσαλιές» από νερόχρωμα καθαρίζονται πολύ πιο εύκολα με λίγο νεράκι, ενώ το διαλυτικό της λαδομπογιάς είναι βρωμερό και καρκινογόνο.
Εάν η κυψέλη είναι παλιά, πρέπει να φύγει το χρώμα με paint remover που είναι μπελάς και κοστίζει, να επισκευαστεί, να τριφτεί, να στοκαριστεί και μετά να βαφεί με νεροχρώματα όπως παραπάνω περιέγραψα. Πολύ ασύμφορη διαδικασία. Γι αυτό προτιμώ να αφήσω τις κυψέλες που είναι βαμμένες με λαδομπογιές όσο αντέξουν και βάφω με νερομπογιές μόνο τις καινούργιες.
Είναι τώρα τρία χρόνια που εφαρμόζω αυτή την μέθοδο και είμαι δικαιωμένος απόλυτα. Μεγάλη διαφορά, αφού τα χρώματα αυτά δεν σκάνε στον ήλιο και γίνονται ένα σώμα με το ξύλο. Το τσιμεντόχρωμα μην νομίζετε ότι κάνει μόνο για τσιμέντο. Διαφέρει από τα άλλα υποστρώματα (αστάρια) νερού στο ότι αντί για στόκο εμπεριέχει τσιμέντο άριστης ποιότητας (Portland). Προσέξτε μόνο μην στοκάρετε την κυψέλη πριν την βαφή με στόκο λαδιού. Αν θα χρησιμοποιήσετε στόκο συμβουλευτείτε τον χρωματοπώλη σας γιατί δεν πάει οτιδήποτε. Εγώ δεν τον χρησιμοποιώ αφού το αποτέλεσμα με ικανοποιεί και αισθητικά και σε αντοχή.
Σας συνιστώ την μέθοδο αυτήν ανεπιφύλακτα. Καλή επιτυχία.

Το γλύψιμο των κηρηθρών

Φέτος το Φθινόπωρο δείχνει πολύ ευνοϊκό για τις μέλισσες. Το ρείκι και η Κρούζα έχουν την τιμητική τους ενώ ετοιμάζεται η Νεσπουλιά και το δενδρολίβανο με το οποίο έφτιαξα ολόκληρη φυτεία στο μελισσουργείο μου. Η εισροή νέκταρος όμως στην κυψέλη μου δημιούργησε ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο αντιμετώπιζα και τις προηγούμενες χρονιές σε μικρότερο βαθμό. Το πρόβλημα αυτό εμφανίζεται με την τοποθέτηση των σωμάτων με τις ξεμελισμένες κηρήθρες πάνω από τα μονόπατα μελίσσια με σκοπό να γλύψουν οι μέλισσες το υπόλοιπο του μελιού και να επισκευάσουν τις τραυματισμένες κηρήθρες πριν την αποθήκευσή τους. Την τοποθέτηση αυτή την έκανα κατ’ αρχάς κι εφέτος όπως πάντα, χρησιμοποιώντας διάφραγμα και κλαπέτο (ένα κομμάτι πλαστικό δαπέδου για το οποίο θα μιλήσουμε άλλη φορά). Αυτή όμως η μέθοδος ειδικά εφέτος έδειξε τα σοβαρά της μειονεκτήματα. Οι μέλισσες έλκονται από το μέλι στο πάνω πάτωμα, που είναι και θερμότερο, αφήνοντας κάτω την μάνα και τον γόνο έρημο. Το μέλι από τις ξεμελισμένες κηρήθρες συγκεντρώνεται έτσι σε διάσπαρτα κελιά που σφραγίζονται. Στην συνθήκη αυτή με την έλευση του χειμωνιάτικου κρύου υπάρχει άμεσος κίνδυνος να κάνει το μελίσσι σφαίρα στο πάνω πάτωμα και να αφήσει την μάνα (που δεν μπορεί να τα ακολουθήσει λόγω διαφράγματος) να πεθάνει, οπότε... «άντε γεια» το μελίσσι. Αλλά και να μην συμβεί αυτό και μόνο ότι όσο μένουν τα κεριά επάνω το μελίσσι δεν είναι συμπαγές αλλά κομμένο στη μέση, αυτό λέει πολλά για όσους ξέρουν την μεγάλη σημασία του συμπαγούς σμήνους. Φέτος λοιπόν, βλέποντας το φαινόμενο αυτό πιο έντονα, αποφάσισα να κατεβάσω τις άδειες κηρήθρες κάτω, ανεβάζοντας πάνω τον γονοθάλαμο, δίνοντας είσοδο κατ’ αρχάς πάνω και κάτω. Αυτό αποδείχθηκε λάθος αφού ενώ ο γόνος και η μάνα ήταν στο θερμότερο όροφο, οι εργάτριες επιστρέφοντας φορτωμένες απόθεταν το φορτίο τους κάτω, στις ξεμελισμένες κηρήθρες, ενώ πάνω στον γόνο που είχε ανάγκη, ελάχιστη τροφή έφτανε. Φυσικά οι εργάτριες χρησιμοποιούσαν την κάτω είσοδο περισσότερο αφού αυτήν είχαν συνηθίσει. Έτσι αποφάσισα να κλείσω την κάτω είσοδο. Τότε παρατηρήθηκε συνωστισμός εργατριών στην κλειστή είσοδο που ταλαιπωρούνταν καταφανώς πριν εισέλθουν από την πάνω είσοδο. Την λύση έδωσε μία άχρηστη πιθμενοσανίδα ή μία στέγη, τοποθετημένη πλάγια όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Σε ένα λεπτό το πρόβλημα εξαφανίστηκε. Μετά τρεις μέρες τα κάτω κεριά άδειασαν τελείως και το ελάχιστο μέλι τους και η φρέσκια γύρη τους μεταφέρθηκαν πάνω στον γονοθάλαμο. Αν έμεναν στα κεριά θα μούχλιαζαν στην αποθήκη και αυτό θα δημιουργούσε μία σοβαρή επιβάρυνση του ανοσοποιητικού συστήματος των μελισσών την Άνοιξη που είναι μία εποχή πολύ επικίνδυνη για νοζεμίαση και τροφικές δηλητηριάσεις. Νομίζω πως αυτός ο χειρισμός των ξεμελισμένων κεριών αξίζει ιδιαίτερης προσοχής και σας συνιστώ να τον εφαρμόσετε του χρόνου.

Το χαμόγελο του παιδιού

Σήμερα σαν να είχαμε μεγάλη γιορτή. Για να πω την αλήθεια ήταν μια γιορτή από τις ελάχιστες που σπανίζουν στην ζωή μας, μία γιορτή έξω από το επίσημο εορτολόγιο, μία γιορτή απ' αυτές που η ψυχή του ανθρώπου απογειώνεται, μία γιορτή που πρώτα απ' όλους είναι για μένα και για ελάχιστους φίλους. Ήταν η πρώτη Κυριακή μετά την ολοκλήρωση του τρυγητού του μελιού και το κλείσιμο του τελευταίου βάζου. Πλούσια η σοδειά φέτος και το όνειρο της προσφοράς αγάπης πήρε σάρκα και οστά με ένα τηλεφωνικό ραντεβού στο "Χαμόγελο του Παιδιού" στους Μαγουλάδες. Ακόμα ένα τηλεφώνημα στους εκλεκτούς φίλους και μελισσουργούς Μιχάλη και Λίλη και το ντουντουκοφόρο με το μελάτο φορτίο ξεκίνησε ασυγκράτητο με ωραία παρέα και πολύ ανεβασμένη διάθεση για το στέκι του Βορά που φιλοξενεί αυτήν την στιγμή 17 αγγέλους. Ποιόν να πρωτοθυμηθώ (πάντα είχα αυτό το πρόβλημα) και τι να πρωτοθαυμάσω; Τον Αντώνη; Την Έλενα; Τον Κωνσταντίνο; Την Γεωργία; 'H όλα τα άλλα παιδιά που με πηγαία ευγένεια και ανέλπιστη κοινωνικότητα ήλθαν να μας συστηθούν και να μας καλωσορίσουν. Ειλικρινά δεν περιμέναμε ποτέ τέτοια τιμή, τέτοια υποδοχή. Μεγάλη εντύπωση μας έκανε η απάντηση της πιο μικρούλας της οικογένειας όταν την ρωτήσαμε τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει: "Θέλω να γίνω ψυχολόγος" είπε, ενώ τα μάτια της ήταν συνεχώς καρφωμένα στην υπεύθυνη ψυχολόγο της εστίας κ. Λέλα. Πώς ξέρουν αυτά τα απίθανα παιδικά ματάκια να ανταποδίδουν χωρίς λόγια ευγνωμοσύνης την προσφορά αγάπης και φροντίδας που τόσο έχουν ανάγκη!!!
Πολύ ζήλεψα που η, πάλαι ποτέ, πρωτοπόρα και τροφοδότρα ολόκληρου του νησιού ιδιαίτερη πατρίδα μου η Λευκίμμη, στερείται ενός τόσο ευαγούς ιδρύματος, όπως στερείται από πολλά άλλα. Ζήλεψα και δεν το έκρυψα στην κ. Λέλα όταν την ρώτησα αν το "Χαμόγελο του παιδιού" έχει κάποια ειδική μεθοδολογία στην μεταφορά του ανάλογου πνεύματος στην Λευκίμμη και γιατί όχι και για την δημιουργία αντίστοιχου παραρτήματος και στον Νότο. Όπως λέγαμε με τον Μιχάλη και την Λίλη, δεν υπάρχει ίσως καλύτερος τρόπος ανάταξης του κοινωνικού μας ιστού που δεν περνάει και τις καλύτερες μέρες του. Χώρια τον παράγοντα πραγματικής ευτυχίας που παρέχει σε όλους όσους έχουν την ευκαιρία να προσφέρουν (όπως όλοι μπορούν να κάνουν)με πολλούς τρόπους. Εδώ θα αναφέρω την κουβέντα που είπε ο Μιχάλης την ώρα που φεύγαμε: "Πως γίνεται να παίρνω μεγαλύτερη χαρά δίνοντας λεφτά από όταν παίρνω λεφτά;" Αφού δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από την στιγμή της προσφοράς. Ξέρουμε άλλωστε πόσο ξεστρατισμένος είναι ο σημερινός άνθρωπος αναζητώντας ψεύτικους παραδείσους και γι αυτό πόσο δυστυχής και διψασμένος. Ο αλησμόνητος μικρούλης Ανδρέας μέσα από την επιστολή του που μας άφησε πριν φύγει, κατάφερε να μας ανοίξει τα μάτια και να μας δείξει τον δρόμο. Μόλις χθες Σαββατόβραδο η ΝΕΤ πρόβαλε ένα ντοκυμαντέρ για την ιχθυοκαλλιέργεια και εμπορία πέρκας στην Αφρική. Πόσο πόνεσε η ψυχή μου με αυτό το χάλι που είδα, μ' αυτήν την δυστυχία, ιδιαίτερα των μικρών παιδιών! Λες κι όπου κοιτάξεις γύρω σου βλέπεις ένα μεγάλο μπάχαλο. Σήμερα όμως!! Ήταν μεγάλη γιορτή σου λέω. Επί τέλους κάτι υπάρχει που μπορεί να δικαιώσει την πίστη στον άνθρωπο που ξέρουμε ότι όλοι κρύβουμε μέσα μας αλλά δεν ξέρουμε πως να τον εκφράσουμε. Κάτι υπάρχει που μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε την προσπάθεια για έναν καλύτερο κόσμο. Υπάρχει η επιστολή-παρακαταθήκη του Αντρέα! Υπάρχει το Χαμόγελο του παιδιού!

Μαζεύοντας το ζήμα

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΣΕ ΝΕΑ ΜΕΛΙΣΣΟΥΡΓΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ

Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι ασχολούμενοι στον κλάδο της Μελισσουργίας αποφασίσαμε να συμπήξουμε ομάδα συνεργαζόμενων μελισσουργών σε ένα πρόγραμμα έρευνας και αναζήτησης ενός ή περισσοτέρων νέων προτύπων παραγωγικής διαχείρισης των μελισσών με πανελλαδική εμβέλεια.

Την απόφασή μας αυτήν επέβαλε η καθολική τελμάτωση στον τομέα αυτόν και η γενικευμένη πια πεποίθηση ότι το επικρατούν σήμερα πρότυπο διαχείρισης, χωρίς να έχει εξαντλήσει τα όριά του (ιδίως τα κατώτατα), ωστόσο είναι αναχρονιστικό, ξεστρατισμένο, υποβαθμιστικό της ποιότητας των μελισσοκομικών προϊόντων και κυρίως της ποιότητας της ζωής και των συνθηκών εργασίας των μελισσουργών, ενώ το μόνο που εξυπηρετεί θαυμάσια είναι η συγκέντρωση κεφαλαίου και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο..

Το πρόγραμμα έρευνας θα διαμορφωθεί στην ολομέλεια των συνελεύσεών μας που θα γίνονται σε τακτικά χρονικά διαστήματα σε από κοινού προαποφασισμένη κάθε φορά τοποθεσία, από τις πρωτοβάθμιες ομάδες κατά Νομό.

Στην διαμόρφωση του προγράμματος έρευνας θα επιδιώξουμε την συμβολή ειδικών επιστημόνων Μελισσουργών.

Τα συμπεράσματα της έρευνάς μας θα επιδιώξουμε να κοινοποιούμε σε όλους τους μελισσουργούς, ώστε όλοι ισότιμα να έχουμε την δυνατότητα ωφέλειας από το αποτέλεσμα και, η απαλλαγή από τα μειονεκτήματα του υπάρχοντος προτύπου, να γίνει το δυνατόν συντομότερα.

Η ομάδα μας είναι ανοικτή προς όλους τους μελισσουργούς, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες, ενώ οι συνελεύσεις θα είναι ανοικτές προς όλους τους ενδιαφερόμενους πολίτες.

Κάθε μέλος της ομάδας μας καλείται εθελοντικά να φέρει εις πέρας ένα μέρος του προγράμματος έρευνας, το οποίο ο ίδιος θα επιλέξει.

Η παρακολούθηση της σωστής εφαρμογής του προγράμματος θα είναι ελεύθερη και θα γίνεται από ειδική επιτροπή εκλεγμένων μελών τα οποία θα συντάσσουν ειδική έκθεση επιθεώρησης σε κάθε επί τόπου επίσκεψη.

Η ομάδα μας δεν έχει καμία πρόθεση παρέμβασης στο πεδίο δράσης των Μελισσοκομικών Συνεταιρισμών από τους οποίους ζητά την συνεργασία και στήριξη του έργου μας.

Η ομάδα μας θα προβεί σύντομα σε σύνταξη καταστατικού λειτουργίας εφ’ όσον αυτό κριθεί, από την ολομέλεια, απαραίτητο.

Η δράση της ομάδας μας θα χρηματοδοτείται από τα μέλη μας, τουλάχιστον στο αρχικό της στάδιο, ενώ θα επιδιωχθεί η χρηματοδότησή της και από άλλες πηγές.

Η πορεία των εργασιών της ομάδας, οι αποφάσεις των συνελεύσεων και άλλο σχετικό ενημερωτικό υλικό θα δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο μέσω ειδικού ιστότοπου, την διαχείριση του οποίου θα έχει ένα εκλεγμένο και εξειδικευμένο μέλος, υπό την εποπτεία της Γ. Συνέλευσης.

Καλούμε όλους τους ενδιαφερόμενους επαγγελματίες ή ερασιτέχνες μελισσουργούς να δηλώσουν συμμετοχή στο τηλέφωνο 2662024339 ή στο κινητό 6974918444 ή στο e-mail: v_giorgos@yahoo.com

Σε κάθε στάδιο ανάπτυξης της δράσης της η ομάδα μας επιζητά τον γόνιμο σχολιασμό για διορθωτικές παρεμβάσεις από όλους.

Ακολουθούν υπογραφές.

Η Ευρυτέρα χτίζει

Εδώ είναι ο πρώτος έλεγχος της Ευρυτέρας λίγες μέρες μετά της κατοίκησή της από το πρώτο σμήνος. Φυσικά η αποδοχή της κυψέλης ενθαρρύνθηκε με τροφοδότηση αραιωμένου μελιού. Ωστόσο η αγωνία, για την επιβίωση της μάνας και για το σωστό χτίσιμο πάνω στον κηρηθροφορέα χωρίς ορθοστάτες και πλαίσια, ήταν το κίνητρο του ελέγχου. Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε όλα πήγαν καλά. Ακόμα βέβαια δεν κόλλησε η κηρήθρα στα τοιχώματα της κυψέλης, αλλά αυτό έχει προβλεφθεί και είναι εύκολα αντιμετωπίσιμο με το ειδικό ξέστρο, που μπορείτε να δείτε σε προηγούμενη ανάρτηση, με το οποίο ξεκολλάμε την κηρήθρα σέρνοντάς το πάντα από κάτω προς τα πάνω.
Μία παρατήρηση για την επόμενη κατασκευαστική βελτίωση της Ευρυτέρας είναι το σχετικά μεγάλο βάρος της φορτωμένης κηρήθρας ως πρός το μήκος ανάρτησης στον κηρηθροφορέα. Αυτή η αναλογία μπορεί να βελτιωθεί με δύο τρόπους:
α) Με ελάττωση του βάθους της κυψέλης και
β) Με αύξηση της κλίσης των τοιχωμάτων.
Η πρώτη επιλογή μάλλον θα αποκλεισθεί γιατί θα μειωθεί η χωρητικότητα της κυψέλης.

Η Ευρυτέρα με δύο σμήνη

Και τώρα φίλοι μου έχετε την τύχη να δείτε σε πρώτη δημόσια εμφάνιση το τελευταίο μοντέλο της Rolls-Roys των κυψελών!!! Μην γελάτε και κυρίως μην την υποτιμάτε γιατί, όπως θα δείτε σε σειρά επόμενων σχετικών καταχωρήσεών μου, η κυψέλη αυτή που είναι το καταστάλαγμα μακρόχρονων πειραματισμών μου, έχει τόσα πολλά και τόσο σημαντικά πλεονεκτήματα σε σύγκριση με την Langstroth και τόσο λίγα και ασήμαντα μειονεκτήματα που θα σας ενθουσιάσει. Ξέρω πως θα διεγείρει την δημιουργική σας φαντασία και πολλοί θα βαλθείτε να την εξελίξετε ακόμη περισσότερο και καλά θα κάνετε. Αυτό όμως που πρέπει να αποφύγετε για να μην δεχθείτε απογοητεύσεις, ταλαιπορίες και έξοδα είναι να προχωρήσετε σε εφαρμοσμένη έρευνα χωρίς να με συμβουλευτήτε. Σας υπόσχομαι ότι πολύ πρόθυμα και πάντα με απόλητη ειλικρήνεια θα ανταλάσσω τις εμπειρίες μου μαζί σας. Πρός το παρόν όμως αρκεστήτε σ' αυτά τα ολίγα γιατί ο διαθέσιμος χρόνος μου αυτήν την εποχή είναι ελάχιστος. Θα τα ξαναπούμε σύντομα.

Το πρώτο Γαρδένο στο βάζο

Με ένα μήνα καθυστέρηση λόγω προσωπικών κολυμάτων το πρώτο φετεινό μέλι "Γαρδένο" βαζώθηκε και φιγουράρει στο ράφι. Κι εφέτος οι μέλισσες δεν ξέχασαν την τέχνη τους, ούτε κι εγώ την δική μου βέβαια. Πλούσια παραγωγή διαφαίνεται μέχρι αρχές Οκτώβρη. Οι δύο τράφοι που περιβάλλουν το μελισσουργείο και το διαρκές ξεμπλοκάρισμα του γονοθάλαμου είναι τα μυστικά της επιτυχίας. Η τιμή φέτος είναι 12Ε/Κιλό και το μέλι διατίθεται μόνο λιανική και μόνο από τον παραγωγό. Τα εμπορικά παιχνίδια εδώ δεν περνάνε. Στον τρύγο εφαρμόζω το σταδιακό σύστημα αρχίζοντας συνήθως από τέλος Ιούνη και τελειώνοντας τέλος Σεπτέβρη. Φέτος καθυστέρησα λίγο και το Ανοιξιάτικο ανακατεύτηκε με το καλοκαιρινό. Γύρω στα 500Κ πουλήθηκε μέχρι τώρα ενώ ένα καλό απόθεμα έχει αρχίσει να συσωρεύεται. Μέλωσε το εντεράκι μου. Σκέτο ή με φρέσκο ψωμί ή χαρμάνι με ταχίνι είναι οι αδυναμίες μου. Χαρά να βλέπεις τα πιτσιρίκια της γειτονιάς να τριγυρνάνε στο εργαστήριο την ώρα που ξεμελίζω, γλύφοντας τα δαχτυλάκια τους. Στιγμές γλυκές σαν...μέλι που θα τις θυμούνται για όλη τους την ζωή. Στιγμές που, συνήθως, πολύ λίγο τις εκτιμούμε ως προς την σημασία τους, στιγμές μεγάλης σημασίας, αφού είναι απ' αυτές που στο σύνολό τους γεμίζουν με κουράγιο την μπαταρία της ψυχής μας και μας δένουν με τον τόπο μας όπως οι ρίζες του δέντρου με το έδαφος. Το μόνο που με ανησυχεί είναι αν θα υπάρξει συνέχεια, όχι στην παραγωγή μελιού αλλά στην χαρά που αυτή μας δίνει. Όσο μεγάλη είναι η προσφορά της μέλισσας στην επικονίαση των ανθέων, το ίδιο σημαντική είναι η προσφορά του μελισσουργού στην επικονίαση της ψυχής μιάς ολόκληρης κοινωνίας.Και του χρόνου παιδια.

Ο καθηγητής κ. Λιάκος

Το φετινό σεμινάριο μελισσοκομίας έγινε με τον καθηγητή κ. Λιάκο. Οι γνώσεις του αδιαμφισβήτητες. Η αριθμητική συμμετοχή των μελισσοκόμων ικανοποιητική, μόνο που η ηλικιακή σύνθεση θύμιζε την Εαρινή σύνοδο των αγροφυλάκων. Δυστυχώς τα προβλήματα υγείας δεν μου επέτρεψαν να παρακολουθήσω παρά ελάχιστα. Ούτε βέβαια να επαναφέρω την πρότασή μου για έρευνα πάνω σε ένα διαφορετικό μοντέλο μελισσουργίας από το επικρατούν. Η συνέντευξη του κ. Λιάκου στό τοπικό κανάλι πετυχημένη όπως και η πώληση των βιβλίων του. Τό ίδιο πετυχημένη η προσπάθεια του Συνεταιρισμού να καλύψει το ετήσιο πρόγραμμα δράσης για να δικιολογήσει την οικονομική του στήριξη από το αντίστοιχο πρόγραμμα του υπουργείου.
Χαμένα λευτά θα μου πείς αλλά, δεν βαριέσαι, ο λαός πληρώνει για να περνάνε αυτοί καλά κι εμείς ακόμα χειρότερα.

ΑΥΞΗΣΗ ΣΜΗΝΩΝ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ

Στον τόπο μου (Λευκίμμη Κέρκυρας) και με τα δεδομένα της νεκταροέκρισης της περιοχής μου, έχω συμπεράνει ότι η καλύτερη περίοδος για την αύξηση των μελισσοσμηνών και το «γέμισμα» των κενών κυψελών, είναι αυτή η εποχή, από 1-15 Αυγούστου. Οι λόγοι είναι :

α) Δεν αδυνατίζω τα μελίσσια την άνοιξη όπου πρέπει η ανάπτυξή τους να επιταχυνθεί για να προλάβει την μεγάλη ανθοφορία.

β) Συνδυάζω τον τρύγο του μελιού με την διχοτόμηση αποφεύγοντας διπλό κόπο.

γ) Οι νέες μανάδες είναι πιο φρέσκες για την επόμενη χρονιά και το μελίσσι προλαβαίνει να οργανωθεί μέχρι αρχές Οκτώβρη.

δ) Δεν πέφτω έξω στις ανάγκες για επι πλέον σώματα κυψελών σε μία εποχή (Άνοιξη) που οικονομικά είναι «στεγνή».

ε) Αποφεύγω επι πλέον εργασίες σε μία εποχή (Άνοιξη) που απαιτεί ένταση και δεν ξέρω τι να πρωτοκάνω.

ζ) Αξιοποιώ με τον καλύτερο τρόπο τις ξεμελισμένες κερήθρες.

η) Ξεμπλοκάρω τη μάνα από τα μέλια του γονοθάλαμου.

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

Ουδέν καλό αμιγές κακού λέγαν οι παλαιοί. Πράγματι έτσι είναι γιατί:

α) Οι μανάδες του Αυγούστου δεν είναι της αξίας της Άνοιξης.

β) Η όλη εργασία γίνεται μέσα στη ζέστη του Αυγούστου και ο ιδρώτας πάει ποτάμι.

γ) Υπάρχει κίνδυνος τον Σεπτέμβρη να έχουμε σοβαρές απώλειες στα απροστάτευτα σμήνη από σφήκες και κεντρίνες .

Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι να υπάρχουν αρκετοί κηφήνες για την σύζευξη και αυτήν την εποχή συνήθως υπάρχουν, όπως υπάρχει ακόμα καλοκαιριάτικη μελιτοέκριση, προς το τέλος της βέβαια, και ελπίζουμε για την Φθινοπωρινή.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΟΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Σε ένα δυνατό δίπατο μελίσσι αφαιρώ τα σφραγισμένα μέλια πρώτα από τον γονοθάλαμο.

Σε ένα τρίτο σώμα τοποθετώ όλα τα πλαίσια με γόνο εκτός αυτό που έχει πάνω την μάνα και δύο πλαίσια με ανοιχτά μέλια και γύρη.

Ο γονοθάλαμος τώρα συγκροτείται ως εξής:

α) Στην μία άκρη ένα πλαίσιο με μέλια και γύρη. Μετά τρεις κηρήθρες χτισμένες για γέννα (χωρίς κηφηνοκελιά και όχι μαύρες) ή άχτιστες. Μετά το πλαίσιο με τον γόνο και την μάνα. Μετά το άλλο πλαίσιο με το ανοιχτό μέλι και τη γύρη και μετά συμπληρώνω με πλαίσια γέννας ή άχτιστα.

β) Πάνω στον γονοθάλαμο τοποθετώ διάφραγμα και από πάνω το σώμα με τα μέλια. Τώρα μπορώ να τρυγήσω όσα μέλια του γονοθάλαμου είναι σφραγισμένα τουλάχιστον κατά τα 2/3 . Φέρνω τα υπόλοιπα πλαίσια με μέλια στο κέντρο του μελιτοθάλαμου και συμπληρώνω στις άκρες με κεριά που δεν κάνουν για γονοθάλαμο.

γ) Πάνω στον μελιτοθάλαμο τοποθετώ δεύτερο διάφραγμα, πάνω του ένα κομμάτι πλαστικό δαπέδου που αφήνει στις άκρες ακάλυπτα δύο πλαίσια από κάθε πλευρά και από πάνω ως τρίτο όροφο τοποθετώ το σώμα με τον γόνο συν δύο πλαίσια για γέννα από κάθε πλευρά.

Έτοιμο το μελίσσι με την μάνα κάτω και τον γόνο πάνω που θα φτιάξει νέα μάνα.

ΠΡΟΣΟΧΗ : Ο δεύτερος και ο τρίτος όροφος πρέπει απαραιτήτως να έχουν δική τους είσοδο.

Θεωρητικά θα έπρεπε να τοποθετήσω την μάνα στον τρίτο όροφο και τον γόνο στον γονοθάλαμο αλλά η πράξη έδειξε ότι έτσι λειτουργεί καλύτερα. Ωστόσο αν δεν βρούμε την μάνα με την πρώτη, μπορούμε να ισομοιράσουμε τον γόνο και ας είναι η μάνα όπου θέλει.

Ο επόμενος έλεγχος θα γίνει μετά από 3 βδομάδες. Όσα μελίσσια έκαναν νέα μάνα που άρχισε γέννα μεταφέρονται στην νέα τους θέση (στο ίδιο μελισσουργείο) το απόγευμα και κλείνονται μέχρι το επόμενο μεσημέρι αφού τους έχει δοθεί νερό σε μία άδεια κηρήθρα. Το πρώτο άνοιγμα της εισόδου δεν πρέπει να είναι διάπλατο αλλά περιορισμένο στο 1-2 εκ.

Όσα μελίσσια δεν τα κατάφεραν να κάνουν νέα μάνα τα συνενώνω βγάζοντας απλώς το δεύτερο διάφραγμα και το πλαστικό δαπέδου.

Με την μέθοδο αυτήν εξοικονομώ όχι μόνο χρόνο και κόπο αλλά και υλικό, αφού για το χώρισμα της μάνας δεν χρειάζομαι άλλη πιθμενοσανίδα και άλλη στέγη παρά μόνον όταν διαπιστώσω την έναρξη γέννας της νέας μάνας.

Καλή επιτυχία.

Τσιμεντένια Κυψελίδια Σύζευξης

Στην συνέχεια των ξύλινων κυψελιδίων σύζευξης και μετά την επιτυχία της τσιμεντένιας κυψέλης "Μελίττα" σκεύθηκα να φτιάξω ένα καλούπι για τσιμεντένια κυψελίδια. Τα κυψελίδια τελικά γίνανε και μάλλιστα πολύ περισσότερα από αυτά που δείχνει η φωτογραφία και είχανε την ίδια επιτυχία με τα ξύλινα. Τα εικονιζόμενα αποτελούνται από τρία κομμάτια : Την βάση, το σώμα και την στέγη. Δηλαδή χρειάζονται τρία καλούπια. Η στέγη είναι βαθουλωτή από κάτω και τοποθετώντας ένα κομμάτι κοντραπλακέ δημιουργείται ανάμεσα στην στέγη και το κοντραπλακέ ένα στρώμα αέρα για θερμομόνωση. Σήμερα δεν τα χρησιμοποιώ πιά, όπως και τα ξύλινα, για τους ίδιους λόγους. Ωστόσο αν αποφάσιζα σήμερα να ξαναφτιάξω καλούπι από την αρχή, τα καλούπια της βάσης και της στέγης θα τα έφτιαχνα ακριβώς στις διαστάσεις του σώματος, χωρίς να εξέχουν. Το κόστος κατασκευής του τσιμεντένιου είναι σαφώς μικρότερο του ξύλινου. Το μεγαλύτερο βάρος καθόλου δεν με ενόχλησε, αντιθέτως θα έλεγα πρόσθεσε σε σταθεότητα, τόσο στην οριστική τοποθέτηση όσο και στην μεταφορά με το αυτοκίνητο. Το βάψιμο γίνεται με ένα χέρι τσιμεντόχρωμα νερού και δεύτερο χέρι με βερνίκι νερού, το οποίο εγώ δεν έκανα και ξεβάψανε.

Σεμινάριο

Ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Κέρκυρας οργανώνει σεμινάριο μελισσοκομίας στο ΚΕΓΕ στις 28-29-30 Ιουλίου το πρωί.
Η συμμετοχή απαιτεί καταβολή 10 Ευρών ανά άτομο για το σύνολο του 3ημέρου.
Θα διδάξει ο γνωστός καθηγητής μελισσοκομίας κ. Λιάκος.
Τα θέματα που θα αναπτύξει είναι:
- Παθολογία μελισσών
- Βιολογική μελισσοκομία
- Παραγωγή βασιλισσών
- Παραγωγή προϊόντων κυψέλης
- Εχθροί και ασθένειες μελισσών
- Τυποποίηση και εμπορία μελισσοκομικών προϊόντων.
Ευκαιρία για το καθιερωμένο αντάμωμα.

Χωνί γεμίσματος κυψελίδιου.

Το χωνί αυτό είναι χρήσιμο όταν θέλουμε να συμπληρώσουμε πληθυσμό στο κυψελίδιο. Η ανάγκη αυτή προκύπτει κυρίως όταν η μεταφορά του κυψελιδίου γίνει σε μικρή απόσταση της μητρικής κυψέλης, οπότε το κυψελίδιο χάνει τις εργάτριες και στην περίπτωση που μεταγγίζουμε στο κυψελίδιο μέρος αφεσμού. Η διαδικασία μετάγγισης σ' αυτήν την περίπτωση έχει ως εξής :
Βγάζουμε από μία κυψέλη ένα πλαίσιο με 4 πλαισίδια που έχουν γόνο και τροφές τεινάζοντας τις μέλισσες. Ακουμπάμε στο σμάρι ένα ένα τα πλαισίδια μέχρι να γεμίσουν πληθυσμό φροντίζοντας σε ένα από τα 4 να έχει ανέβει μία μάνα.
Τοποθετούμε τα πλαισίδια στο κυψελάκι και κλείνουμε γρήγορα.
Αφού πάρουμε με το ίδιο τρόπο όλες τις μανάδες του αφεσμού γεμίζοντας ανάλογα κυψελάκια, ισομοιράζουμε τον εναπομείναντα πληθυσμό είτε με τη χούφτα μας είτε ακουμπώντας πάνω του κανονικά πλαίσια γόνου και τεινάζοντας μέσα στο χωνί.
Η χρήση βούρτσας και η σβελτάδα είναι απαραίτητη.
Συμβουλεύω πρίν ξεκινήσετε ανάλογη κατασκευή να περιμένετε τις επόμενες καταχωρήσεις.

Ήταν η χρονιά (1997) που έχοντας μπροστά μου το πρόβλημα γρήγορης και φθηνής ανάπτυξης του μελισσουργείου μου με την μικρότερη δυνατή απώλεια στην παραγωγή μελιού, επέλεξα την παραγωγή βασιλισσών με κυψελίδια σύζευξης. Από όλους τους τύπους κυψελιδίων που γνώριζα επέλεξα τον μικρότερο. Είναι το φθηνότερο ως υλικά κατασκευής και η λειτουργεία του απαιτεί ζωικό υλικό μόνον ενός κλασικού πλαισίου. Η χρήση του βέβαια αποκάλυψε και τα μειονεκτήματά του που δεν είναι ασήμαντα, όπως η ανάγκη για συχνό έλεγχο και συμλήρωση τροφών, η ευκολία ανατροπής του από τον άνεμο ή τα ζώα και η υπερθέρμανσή του το καλοκαίρι. Παρόλ' αυτά η εμπειρεία έδειξε πολύ καλά ποσοστά επιτυχίας σε γονιμοποιημένες μανάδες και εύκολη την αποδοχή τους στην μεταφορά σε κανονικές κυψέλες. Τοποθετείται πάνω σε μία τουβλέττα που συμβάλει στο συνολικό κόστος και ως πρόβλημα μεταφοράς που είναι απαραίτητη για να μην χάσει πληθυσμό. Για μέρη όπου υπάρχει η δυνατότητα ανάρτησης του κυψελιδίου (π.χ. δέντρα, υπόστεγα) στο πίσω μέρος είναι εφοδιασμένο με βιδωτή θυλιά. Το κάθε κυψελίδιο χωράει 4 πλαισίδια από κοντραπλακέ 4χιλ. στους ορθοστάτες και 6χλ. πάνω και κάτω. Τα πλαισίδια εφοδιάζονται με τεχνιτό κηρηθρόφυλλο και τοποθετούνται σε σειρά σε ένα κανονικό πλαίσιο σφηνομένα με βύσματα από κομμάτια πλαστικού σωλήνα ηλεκτρικών εγκαταστάσεων. Αρχή ανοίξεως τοποθετούνται έτσι στην άκρη της γονοφωλιάς των κυψελών και όταν η μάνα γεννήσει τουλάχιστον στα δύο πλαισίδια από τα τέσσερα τα αποδομούμε και τα τοποθετούμε παράλληλα στο κυψελίδιο με όλον τον πληθυσμό τους και τον γόνο εσωτερικά. Μπολιάζουμε με ένα σφραγισμένο κελί και κλείνουμε το κυψελίδιο ερμητικά και το μεταφέρουμε στα γρήγορα για να μην σκάσει από ασφυξία και δείψα. Μία φορά σε ένα σμάρι σμηνουργίας παρατήρησα πολλές μανάδες παρθένες και με το ίδιο σμάρι γέμισα 4 κυψελίδια που σε 5 μέρες ήταν γεννημένα και σε 2 βδομάδες ώριμα για μετάγγιση σε κανονικές κυψέλες! Η τροφοδοσία με σιρόπι γίνεται με φυάλη νερού με τρυπητό καπάκι (ποτιστήρι) στα πλαϊνά πλαισίδια.

Δίπατο αναλόγιο πλαισίων εμβολιασμού

Αυτό το αναλόγιο φίλοι μου γίνηκε στην συνέχεια του απλού αναλόγιου και μετά από εκτίμηση τόσο της χρησιμότητας του πρώτου όσο και τις επι πλέον ανάγκες στήριξης πλαισίων τις οποίες το πρώτο δεν ήταν δυνατόν να καλύψει. Πολύ λειτουργικό. Μήν νομίσετε όμως ότι κατασκευάζοντας ένα δίπατο δεν θα χρειαστείτε το μονόπατο, διότι το μονόπατο είναι πιό εύχρηστο στις μετακινήσεις στα διάφορα σημεία εμβολιασμού που κάθε φορά βολεύουν.

Προσέξτε εμπρός και κάτω το ράφι στο οποίο ακουμπάω τις βελόνες εμβολιασμού και άλλα εργαλεία.

Η κατασκευή έγινε με κοντραπλακέ 6χιλ. και κόλλα εποξική Α-Β της ARMOPLAST η οποία δεν "σουρώνει". Καλή επιτυχία.

Αναλόγιο πλαισίων

Πολλές φορές κάποιες μικροκατασκευές αποδεικνύονται στην πράξη πολύ βολικές. Το αναλόγιο στήριξης που σας παρουσιάζω εδώ μου απελευθέρωσε το ένα χέρι κατά την εργασία εμβολιασμού των τεχνιτών κελιών και συλλογής Βασιλικού πολτού. Προσέξτε πάνω από το πλαίσιο τον πήχη του αναλόγιου, ο οποίος χρησιμεύει ως λαβή ανάρτησης του αναλόγιου. Σηκώνοντας το αναλόγιο κρατώντας το απ' αυτήν την λαβή, μπορώ να μεταφέρω πλαίσια με Τ. κελιά ή γόνο στις κυψέλες μου με ασφάλεια. Το αναλόγιο χωράει μέχρι δύο πλαίσια παράλληλα τοποθετημένα. Με το αναλόγιο αυτό η κλίση του πλαισίου μπορεί να ρυθμίζεται ώστε να έχουμε πλήρη ορατότητα στο βάθος του Τ. κελιού. Όσοι εργάζεσθε με εμβολιασμούς κατασκευάστε το και θα με θυμηθείτε. Προσέξτε μόνο την διάμετρο του κύκλου στο στάμπο του οποίου θα κόψετε το κοντραπλακέ των πλαϊνών στηριγμάτων. Πρέπει να είναι λίγο μεγαλύτερη από το ύψος του ορθοστάτη του πλαισίου. Καλή επιτυχία.

Ανθρωπιά και δημιουργική φαντασία

Μελισσουργικό καρότσι

Εδώ βλέπετε το καρότσι του μελισσουργείου μου. Ξύλινη ιδιοκατασκευή βέβαια που αποδείχθηκε πολύ βολικό και εξυπηρετικό. Γλύτωσα πολλές διαδρομές με γεμάτα χέρια από την ημέρα που το χρησιμοποίησα. Έχει δύο ρόδες πίσω σε σιδερένιο άξωνα και μία μικρότερη ρόδα ελεύθερης περιστροφής μπροστά, σαν αυτές που έχουν οι κάδοι σκουπιδιών. Πάνω στην ξύλινη βάση του τοποθέτησα δύο σώματα κυψέλης με πάτο κοντραπλακέ και καπάκι με μερντεσέδες. Το εμπρός σώμα είναι χωρισμένο εσωτερικά σε ένα μικρό και ένα μεγάλο διαμέρισμα. Το μικρό διαμέρισμα είναι αποθήκη πευκοβελόνας για το προσάναμα του καπνιστηριού, ενώ το μεγάλο διαμέρισμα είναι αποθήκη κυπαρισόφυλλου που καίγεται αργά. Το πίσσω σώμα είναι αποθήκη πλαισίων τα οποία όταν δεν είναι στο σύνολό του 10 τότε με το τράνταγμα του καροτσιού θα πέφτανε. Γι αυτό φρόντισα στα ενδιάμεσα των πλαισίων, στο ύψος του κηρηθροφορέα να βάλω βίδες στά πλάγια του σώματος εσωτερικά.
Η εταζέρα πάνω από τα σώματα-αποθήκες έχει πηχάκι γύρω-γύρω και ενδιάμεσα ώστε τοποθετώντας σ' αυτήν διάφορα εργαλεία (ξέστρο, βούρσα, στυλό, κλουβιά κελιών κ.λ.π.) να μην πέφτουν. Στο κορυφαίο κεκλιμμένο τραπεζάκι έχω το ντοσιέ με τις καρτέλλες των μελισσιών για να κρατώ σημειώσεις. Αυτό που πρόσθεσα αργότερα είναι μία νάϋλον τσάντα μικρού μεγέθους για τα σκουπίδια που κρέμεται από δύο βίδες στο πλάϊ και από την άλλη ένα κρεμαστό τενεκεδένιο δοχείο για την πρόπολη.
Καί ενώ όλα φαίνονται ωραία και καλά, η πράξη έδειξε κάποιες ελλείψεις και αστοχίες. Τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού είναι αισθητή η έλλειψη μιάς τέντας πάνω από το κεφάλι μου την ώρα που συμπληρώνω τις καρτέλλες. Ακόμα όταν το χώμα είναι μαλακό η μπροστινή ρόδα βουλιάζει και το καροτσάκι κυλάει μόνο με όπισθεν. Γι αυτό σκέφτομαι να κάνω αντιμετάθεση στις ρόδες, δηλαδή οι πίσω να πάνε μπρός και η εμπρός περιστρεφόμενη να πάει πίσω. Στην περίπτωση αυτή πάνω από την μπροστινή αποθήκη θα μπορώ να τοποθετήσω και ένα σώμα με μέλια. Από κινητήρα πάντως σκίζει ενώ δεν χρειάζεται ούτε ζώνη ασφαλείας. Αυτά είχα να σας πώ προς το παρόν και όποιος το φτιάξει ας μου στείλει μιά φωτογραφία. Καλή επιτυχία.

Δίπατη σε τσιμεντένια βάση

Εδώ βλέπετε μία δίπατη κυψέλη από πίσω, πάνω στην τσιμεντένια βάση της. Το τέλειο αλφάδιασμά της είναι πλέον εφικτό λόγω του ότι με την βάση αυτή δεν εισρέουν βρόχινα νερά από την είσοδο.

Κρεμαστό από το χείλος του εμβρυοθάλαμου σε ειδικό λαμαρινένιο σαμαράκι κάθεται το βάζο - τροφοδότης αντεστραμμένο. Από το κέντρο του καπακιού του ξεκινάει ένα κομμάτι αλφαδοσωλήνας που καταλήγει στην ταίστρα η οποία κρέμεται με την ίδια της την λαμαρίνα από την βάση, και πατιέται από τον εμβρυοθάλαμο. Τελικά αυτός ο τροφοδότης εγκαταλείφθηκε παρόλο που έχει μικρό κόστος και κυρίως δεν προκαλεί κανιβαλισμό. Τον λόγο της εγκατάλληψης δεν τον φαντάζεστε : Κολλάει το καπάκι και θέλει τεράστια δύναμη πολλές φορές για να ανοίξει.

Σχετικά με την βάση που έχει ύψος 20 εκ. θα μπορούσε να έχει 25 εκ. και λεπτότερα πόδια αφού πατάει σε μάρμαρο και δεν υπάρχει κίνδυνος βύθισης. Ένα ακόμη αρνητικό είναι ότι οι γυρεοπαγίδες για να καθήσουν σωστά χρειάζονται υποστήλωση. Ακόμη παρατήρησα ότι η συρμάτινη βάση προσελκύει κεντρίνες και σφήκες περισσότερο της κοινής βάσης. Ώς που να το αντιληφθώ και να βάλω πλαστικό δαπέδου πάνω στην σίτα στην εποχή τους, έχασα αρκετά μελίσσια και όχι μόνο αδύνατα. Ακόμη η πόρτα εισόδου κλείνει καλά ή περιορίζεται μόνο με ειδική κατασκευή από ξύλο ή λαμαρίνα.

Τέλος θέλω να προσθέσω ότι εδώ σταματάνε οι προσπάθειές μου γιά βελτίωση της Langstroth αφού μου διέλεισε την μέση με το σήκωμα των σωμάτων. Όλες μου οι αναζητήσεις πιά, λόγω ηλικίας γαρ, στρέφονται στην βελτίωση της κυψέλης οριζόντιας ανάπτυξης για το τελευταίο μοντέλο της οποίας σύντομα ελπίζω να κάνω καταχώρηση.

ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΑ ΒΑΣΗ (άνω όψη)

Σ' αυτή την εικόνα βλέπετε την τσιμεντένια βάση που κατασκεύασα με καλούπι που έφτιαξα ο ίδιος προκειμένου να δώσω μία καλύτερη λύση από αυτήν που μου παρέχει η κλασική ξύλινη βάση πάνω σε τουβλέτες ή τσιμεντόλιθους κ.λ.π. Χρειάστηκα αμέτρητες ώρες για την κατασκευή του καλουπιού που μου δίνει την δυνατότητα να φτιάχνω μία τέτοια βάση ημερησίως. Όπως βλέπετε μπροστά υπάρχει στενή αλλά επαρκής "σανίδα πτήσεως" ενώ πίσω υπάρχει άνοιγμα που κλείνει με ξύλινη πόρτα και το οποίο χρησιμεύει για τοποθέτηση του τροφοδότη βάζου όπως θα δείτε σε επόμενη καταχώρηση. Η βάση έχει σίτα σε ξύλινο πλαίσιο αποσπούμενο για να αντικαθίσταται όταν σαπίσει. Η βάση αλφαδιάζεται πάνω σε κομμάτια μάρμαρο που είναι δωρεάν στα μαρμαράδικα. Η συνολική κατασκευή της βάσης μαζί με το βάψιμο και την σίττα δεν κοστίζει παραπάνω από 4 ευρά, γύρω στο 1/3 της απλής κλασικής. Δεν έβαλα οπλισμό και γι αυτό πριν την ξεκαλουπώσω και κυρίως πριν την ανασηκώσω πρέπει να στεγνώσει καλά για την αποφυγή ατυχήματος. Στην 3χρονη χρήση της δεν έδειξε σημάδια μειωμένης αντοχής. Για τις αδυναμίες που εντόπισα θα μιλήσω σε επόμενη καταχώρηση.

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Ανοίγοντας αυτό το βίντεο θα κάνετε μαζί μου μία περιήγηση στο χτημα που έχω το μελισσουργείο μου. Είναι πράγματι ο μικρός μου παράδεισος. Εκεί περνάω τις περισσότερες ώρες της ημέρας, όταν ο καιρός το επιτρέπει. Όποιος επιθυμεί φυσικά μπορεί να με επισκευθεί εκεί με ένα τηλέφωνο στο 6974918444. Κερνάω μελάδα (αναψυκτικό με μέλι και λεμόνι) ή καφέ. Και τα δύο μαζί δεν πάνε. Ακόμα όποιος έχει αρθρητικά παρέχω μία μελισσοθεραπεία δωρεάν. Τις επόμενες θα τις πληρώσει. Τι γελάτε ρε. Η επιθετικότητα των μελισσών είναι απολύτως ελεγχόμενη από μένα, εκτός από την περίπτωση σοβαρής ενόχλησης των μελισσών από αφελείς ή βάνδαλους, οπότε η παραπάνω εγγύηση δεν ισχύει.

ΞΥΛΙΝΗ ΒΑΣΗ ΚΥΨΕΛΗΣ

Εδώ φαίνεται η κάτω όψη της βάσης. Το εγκάρσιο πηχάκι που δεν έχει αντίστοιχο από την πάνω όψη μπορεί να ξεβιδωθεί και να βιδωθεί από την άλλη όψη οπότε οι όψεις γίνονται η πάνω κάτω. Ο ρόλος του είναι να στηρίζει το κοντραπλακέ ώστε να μην κάνει κοιλιά.

Εδώ είναι η πάνω επιφάνεια της βάσης. Το χρωμάτισμα έγινε με ένα χέρι τσιμεντόχρωμα νερού και ένα βερνίκι νερού.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΒΑΣΗΣ (προετοιμασία)

Το υψηλό κόστος (9 Ευρά)και η χαμηλή ποιότητα μίας ξύλινης βάσης σε συνδυασμό με τον μεγάλο χρόνο κατασκευής μίας τσιμεντένιας με ειδικό καλούπι με οδήγησαν στην απόφαση να τις φτιάξω μόνος μου. Χτρησιμοποίησα κοντραπλακέ θαλάσσης 10χιλ. και πηχάκι 2Χ2 cm. Κόστισε 5,5 Ευρά. Αν χρησιμοποιούσα πηχάκι από κοντραπλακέ θαλάσσης 20 χιλ. θα κόστιζε κάτι παραπάνω. Εδώ σταθεροποιώ με σφυγκτήρες τα πηχάκια για το βίδωμα που γίνεται με τρείς νοβοπανόβίδες των 4 εκ. ώστε αν σαπίσουν να μπορούν να αντικατασταθούν.

Miserere

Ανοίξτε αυτό το video και θα αντιληφθείτε, ελπίζω, τον αυτόματο συνειρμό, τόσο στο άκουσμα όσο και στο όνομα.

ΟΣΜΗ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ο τραγικός θάνατος της Μαρίας κατά την τελευταία βάρβαρη (όπως πάντα) επέμβαση των ΜΑΤ στην Λευκίμμη ανέδειξε εικόνες και καταστάσεις πρωτόγνωρες για την πολύπαθη αυτή περιοχή που είχε να βιώσει ανάλογες από την εποχή της Γερμανο-Ιταλικής κατοχής. Πως όμως φτάσαμε ως εδώ και μάλιστα σε μία εποχή Δημοκρατική και πολιτισμένη όπως λέγεται; Μήπως είναι αλήθεια πως βιώνουμε ξανά συνθήκες άγριας βαρβαρότητας;
Είναι προφανές ότι γίνεται συντονισμένη προσπάθεια, από πλευράς των αρχών, χαρακτηρισμού του κορυφαίου συμβάντος ως «απλό και αναπόφευκτο τροχαίο ατύχημα». Με άλλα λόγια πάνε να φορτώσουν την ευθύνη στον 16χρονο μοτοποδηλάτη (ένα από τα αθώα θύματα δηλαδή) που επέπεσε στη Μαρία μετά από γλίστρημα στα λάδια που είχαν ρίξει οι αμυνόμενοι. Οι άλλοι μιλούν για γκλόμπς που άνοιγαν κεφάλια αδιακρίτως εν μέσω του σύννεφου δακρυγόνων και πετροπόλεμου. Λένε ότι πριν την μοιραία πρόσκρουση και η Μαρία και ο αναβάτης είχαν δεχθεί χτυπήματα με γκλόμπς στο κεφάλι. Άλλοι πάνε να επικεντρώσουν τις ευθύνες στα ΜΑΤ για την αγριότητα και χυδαιότητα που επέδειξαν.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι το πρώτο θύμα σε τέτοιες συγκρούσεις με τα ΜΑΤ είναι η Αλήθεια. Στην πραγματικότητα το κακό είχε ήδη γίνει πολύ πιο πριν κατά την προσέλευση στο νησί μας του υφυπουργού κ. Φώλια και την απόφασή του να προχωρήσει στην κατασκευή του ΧΥΤΑ Λευκίμμης ως οδυνηρή μεν αλλά αναγκαία προϋπόθεση για την υλοποίηση του περιφερειακού σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων, αφού άλλη πρόταση διαχείρισης δεν έχει κατατεθεί, όπως ψευδώς ισχυρίστηκε. Έσπευσαν αμέσως τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τότε να αναπαράγουν τα λόγια του υφυπουργού χωρίς ίχνος αμφισβήτησης και έρευνας της αλήθειας. Το κλασικό πια : «Δίκιο έχετε αλλά τελικά χαλαρώστε κι απολαύστε το». Από μεριάς των αντιστεκόμενων Λευκιμμαίων έχει δοθεί πρόταση για συγκεντρωτική ολοκληρωμένη διαχείριση, η οποία όμως και κατά την δική τους ομολογία, απαιτεί χρονοβόρες διαδικασίες, άρα δεν δίνει άμεση λύση στο πρόβλημα, ούτε πως θα αποφύγουμε το τεράστιο πρόστιμο της Ε.Ε των 35.000 Ευρών κάθε μέρα για κάθε Δήμο!!. Οι απλοί πολίτες που δεν γνωρίζουν την πρόταση που κατέθεσε η Λευκιμμιώτικη Ομάδα Ανακύκλωσης, γιατί οι δημοσιογράφοι μόνο τι λένε τα κόμματα ξέρουν, βγάζουν το λαθεμένο συμπέρασμα ότι έχει δίκιο ο υφηπουργός.Το τραγικό λάθος όλων των εμπλεκόμενων πλευρών στην υπόθεση αυτή είναι ότι συστηματικά παραβλέπουν την πρόταση που κατέθεσε η Λευκιμμιώτικη Ομάδα Ανακύκλωσης και η οποία έτυχε της υπερψήφισης από την Συντονιστική Επιτροπή Κατά του ΧΥΤΑ Νότιας Κέρκυρας. Εδώ μεθοδικά κρύβεται η αλήθεια που τινάζει στον αέρα την υπόληψη και την καλή πρόθεση όλων των εμπλεκόμενων να σταθούν αντάξιοι απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα. Και οι μεν και οι δε δεν θέλουν να δουν την λύση που δίνει στο πρόβλημα η Λ.Ο.Α. γιατί η λύση αυτή δεν εμπίπτει στις θέσεις κανενός εκ των κομμάτων (μηδέ των Πράσινων εξαιρούμενων) και διότι η λύση αυτή, παρόλα τα ασύγκριτα πλεονεκτήματά της, έχει δύο σοβαρά ,«μειονέκτημα»:
Το πρώτο είναι ότι δεν χρειάζεται ειδικά κονδύλια!!! Αυτό και μόνο το «μειονέκτημα» αποθαρρύνει τα τρωκτικά που συνήθισαν πια να ροκανίζουν την πίττα των κονδυλίων.
Το δεύτερο σοβαρό «μειονέκτημα» της πρότασης είναι ότι αυτή είναι η μόνη πρόταση που κατανέμει απολύτως δίκαια και τα βάρη και τα ωφελήματα της διαχείρισης.
Όσοι γνωρίζουν από κοινωνικούς αγώνες ξέρουν πολύ καλά πόσο σοβαρά είναι αυτό το «μειονεκτήματα» και σε τι οξύτητες μπορούν να οδηγήσουν. Άρα λοιπόν και η συστηματική αποσιώπηση της πρότασης αυτής και τα τραγικά τελευταία γεγονότα της Λευκίμμης είναι απολύτως ερμηνεύσιμα και ….αδικαιολόγητα. Όλος ο καυγάς γίνεται για το πώς θα βάλουν κάποιοι στο χέρι το χρήμα από την διαχείριση των σκουπιδιών που ως τομέας επένδυσης έρχεται πρώτος σε αποδοτικότητα μετά τα όπλα και τα ναρκωτικά, πως δηλαδή θα μετατρέψουν καλύτερα όλους τους πολίτες σε πρόβατα που καθημερινά θα αρμέγουν. Ο περίφημος Περιφερειακός Σχεδιασμός για την υλοποίηση του οποίου ο κ. Μικάλεφ δικαιολόγησε την επέμβαση των ΜΑΤ στην Λευκίμμη, στοχεύει στο να συγκεντρώσει την διαχείριση των απορριμμάτων σε ένα σημείο ανα περιφέρεια και σ’ αυτό το σημείο να επενδυθούν όλα τα πακέτα για την καλύτερη διαχείριση. Ο πολίτης που το ακούει αυτό και ο οποίος ελάχιστα γνωρίζει σχετικά δεν είναι σε θέση να καταλάβει τα σοβαρά μειονεκτήματα αυτής της μεθόδευσης, ούτε να διανοηθεί βεβαίως τις οξύτητες και τις κοινωνικές συγκρούσεις αλλά και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που αυτός ο σχεδιασμός θα οδηγήσει νομοτελειακά στο μέλλον. Δυστυχώς από την πλευρά της αντιπολίτευσης μόνο το ΚΚΕ έχει καταθέσει πρόταση με ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση. Μιλάει για 7 σταθμούς ολοκληρωμένης διαχείρισης και εκατοντάδες σταθμούς μεταφόρτωσης. Δεν μας λέει όμως ποιος θα πληρώσει το πάγιο και το λειτουργικό κόστος, ούτε πως θα κατανέμονται δίκαια τα βάρη και τα ωφελήματα της όλης διαχείρισης. Με απλά λόγια δηλαδή οι πολίτες θα πληρώσουν την υποδομή που θα ανήκει και θα διαχειρίζεται το κράτος. Είναι προφανές ότι βλέπουν το κράτος ως την υπέρτατη μορφή κοινωνικής οργάνωσης και καλά κάνουν. Παραβλέπουν βέβαια τον κίνδυνο του κρατικού καπιταλισμού. Σήμερα όμως με αποθεωμένη την ιδιωτική πρωτοβουλία όπου κερδοφόρες επιχειρήσεις εκποιούνται και όπου οι κατώτερες μορφές κοινωνικής οργάνωσης είναι μπάχαλο, τι νόημα έχει μια άκρως συγκεντρωτική πρόταση διαχείρισης, εκτός από το να βοηθάει τα μέγιστα την κυβερνητική πολιτική; Όταν μάλιστα γνωρίζουν καλύτερα από όλους ότι πάγιο αίτημα όλων των προοδευτικών κινημάτων ήταν η αποκέντρωση και η αυτοδιαχείριση, γιατί δεν αποδέχονται μία αποκεντρωτική και αυτοδιαχειριστική πρόταση όπως αυτή της Λ.Ο.Α που έχει αποδείξει την αποδοχή της από τον Λαό; Μήπως γιατί δεν τολμούν να συγκρουστούν με την θέση της κεντρικής τους επιτροπής; Τα ίδια ερωτήματα απευθύνω και στον ΣΥΡΙΖΑ και στους Πράσινους, (για το ΛΑΟΣ τι να πω που αγρόν ηγόρασε) γιατί ενώ σε κεντρικό επίπεδο δεν έχουν σχεδιασμό, τα τοπικά τους όργανα συμπλέουν με το ΚΚΕ και φυσικά την κυβέρνηση στο θέμα της συγκεντρωτικής διαχείρισης. Όσο για τις θέσεις της Συντονιστικής των Λευκιμμιωτών, ξεκίνησε με την στείρα θέση : «δεν είναι δική μας δουλειά η ανεύρεση λύσης, λέμε όχι στον συγκεκριμένο ΧΥΤΑ» για να αλλάξει στη συνέχεια αποδεχόμενη την θέση των αυτοαποκαλούμενων «αριστερών» κομμάτων που απαιτούν νέο σχεδιασμό συγκεντρωτικής μορφής, παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις μας για τα σοβαρότατα μειονεκτήματα αυτού του σχεδιασμού. Για όλους αυτούς που προσπαθούν να μας πείσουν ότι ερχόμενοι στην Συντονιστική άφησαν πίσω την κομματική τους ταυτότητα, ο Λαός λέει : «Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε την γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του». Στην πραγματικότητα κάνανε τα αδύνατα δυνατά για να διαλύσουν την Συντονιστική και να την μετατρέψουν σε κομματικό όργανο και δυστυχώς τα κατάφεραν με χίλιους τρόπους παραβιάζοντας κάθε έννοια Δημοκρατίας. Παλιά μου τέχνη κόσκινο δηλαδή. Όσο για κάποιους δημοσιογραφίσκους επιπέδου τοπικών καναλιών που στην μία εκπομπή ρωτάνε επίμονα τους εκπροσώπους της Συντονιστικής αν έχουν λύση, χωρίς βέβαια να παίρνουν απάντηση πειστική στον Κερκυραϊκό Λαό και στην αμέσως επόμενη εκπομπή πού με παρέμβασή μας κάναμε γνωστό σε όλους ότι έχουμε πρόταση άμεσης κατά Δήμο διαχείρισης, απαντάνε απαξιωτικά λέγοντας : «Δεν είναι δική μας δουλειά να βρούμε τη λύση» λέμε μόνο ότι τα βίντεο υπάρχουν και ας τους κρίνει ο Λαός και η Ιστορία. Εμείς πάντως και πολιτική λύση δώσαμε με την πρότασή μας και προϊδεάσαμε τους Άρχοντες ότι στα Μισοράχια αντί να θάψουνε σκουπίδια θα στήσουνε μνημείο πεσόντων. Το θυμάσαι κύριε Λέκα; Το θυμάσαι κ. Γατσούλη; Το θυμάσαι κ. Γκερέκου; Το θυμάσαι κ. Δένδια; Το θυμάσαι κ. Πουλημένε; Για να βοηθήσουμε την αδύναμη μνήμη σας φροντίσαμε όχι μόνο να κάνουμε γραπτές τις απόψεις μας αλλά και να τις κοινοποιήσουμε σε όλους ώστε κανείς να μην έχει άλλοθι και να αποποιείται τις τεράστιες ευθύνες του. Φτιάξαμε μάλιστα και blog στο Διαδίκτυο με τον σκοπό αυτό με τίτλο: «Λευκιμμιώτες για την Λευκίμμη» στην Δ/νση: http://lefkimmiwtes.blogspot.com/ γιατί αυτοί οι «Δημοκράτες» που διαφεντεύουν την ιστοσελίδα ΧΥΤΑ-Λευκίμμης όχι μόνο δεν περνάνε τα κείμενά μας αλλά ούτε καν την επικυρωμένη από την Συνέλευση της Συντονιστικής πρότασή μας!!! Είναι γι αυτό το ίδιο υπεύθυνοι με τους αδιάλλακτους Άρχοντες για την όξυνση και τα τελευταία τραγικά συμβάντα. Η απουσία μου από την κηδεία της Μαρίας υπαγορεύθηκε από την ανάγκη μου να κρύψω την οργή μου σε μία τελετή που έμοιαζε «χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου» και στην οποία οι δειλοί που ξέρουν μόνο να απευθύνουν κατηγόριες στους Άρχοντες και τα ΜΑΤ κι αυτοί που αρνήθηκαν την πολιτική λύση του προβλήματος εμμένοντας στην συγκρουσιακή τους λογική παραβρέθηκαν με κραυγές οργής για να ξεπλύνουν τα χέρια τους σαν τον Πιλάτο. Για την εμμονή τους στην δικαστική δικαίωση για την οποία και πάλι είχα προβλέψει την ατυχή έκβαση απ’ την στιγμή που δεν δίνουμε άμεση λύση) και την τελική εναπόθεση των ελπίδων μας για αναστολή των έργων στα Μισοράχια στα «χάρτινα τείχη» μας, υποβαθμίζοντας τις βασικές παραμέτρους του αγώνα μας όπως η λειτουργία της Συντονιστικής, το οργανωτικό, το επικοινωνιακό και κυρίως το πολιτικό είχα προειδοποιήσει σε κάθε κατεύθυνση και με όλα τα διαθέσιμα μέσα. Δυστυχώς επικράτησαν όχι μόνον αυτοί που δεν αντιλήφθηκαν την σημασία αυτής της προειδοποίησης αλλά κυρίως επικράτησαν αυτοί που επιδίωξαν αυτήν την όξυνση λόγω ιδεολογικής εμμονής σε τετριμμένες αρχές του τύπου: «Η Βία είναι η μαμή της Ιστορίας». Δίκιο έχουν αφού η Ιστορία είναι η καταγραφή των ημερών και των γεγονότων της Άρχουσας τάξης στην προσπάθειά της να διατηρηθεί, ενώ η Λαογραφία είναι η καταγραφή των γεγονότων και των ημερών του Λαού στην προσπάθειά του να επιβιώσει, όπως διευκρίνιζε ο συχωρεμένος μέγας Λαογράφος μας Φωτιάδης. Τους αξίζει λοιπόν η εξουσία, την βία της οποίας ατυχώς θα ανταγωνίζονται εκφράζοντας πάντα κατώτερα απωθημένα μικρής πάντα μειοψηφίας του Λαού μας. Αδικούν τον εαυτό τους, καταστρέφουν κάθε υγιές κοινωνικό κίνημα και το κυριότερο δημιουργούν αενάως θύματα αναδεικνύοντας το θυμικό έναντι του λογικού είτε εκστομίζοντας είτε υποθάλποντας (εμμέσως πλην σαφώς) συνθήματα του τύπου «ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ» και αγνοώντας ότι κι αυτοί είναι παιδιά του Λαού, τραγικά θύματα της ανάγκης για εξασφάλιση του επιούσιου, που τους αναγκάζει να κάνουν ένα από τα πιο βάρβαρα και πιο απάνθρωπα επαγγέλματα. Κρίμα. Εμείς φυσικά δεν ακολουθούμε τις επιλογές τους αλλά για άλλη μία φορά προειδοποιούμε τους πάντες σε κάθε κατεύθυνση ότι ο κύκλος δεν έκλεισε και δεν θα κλείσει ποτέ με στείρες αντιπαραθέσεις, με συγκρουσιακές εμμονές με μυστικές συνωμοτικές αποφάσεις, με αδιαφανείς και αντιδημοκρατικές διαδικασίες. Οφείλουν να αντιληφθούν όλοι ότι τα ΜΑΤ δεν έχουν κανένα ρόλο όταν δεν έχουν την συναίνεση των πολιτών. Όσα δέντρα κι αν κόψουμε, όσα παλούκια κι αν πελεκήσουμε, όσα οδοφράγματα κι αν στήσουμε δεν θα σταματήσουμε ούτε τα ΜΑΤ ούτε τις μπουλντόζες την στιγμή που η μέγιστη πλειοψηφία των πολιτών του νομού απαιτεί άμεση λύση στο πρόβλημα των σκουπιδιών και κανείς δεν ενδιαφέρεται να απαντήσει σ’ αυτό χωρίς σοβαρές συνέπειες στην κοινωνία και το περιβάλλον, καθένας για τους δικούς του λόγους. Εκεί είναι η κύρια ήττα μας κι εκεί οφείλουμε να δώσουμε την κύρια μάχη και όχι στη σύγκρουση με τα ΜΑΤ που μπορεί να έχει πολύ μεγαλύτερες συνέπειες (νεκρούς εννοώ) από αυτές που είχε.

Γιώργος Σ. Βλάσσης (Μελισσουργός) Ριγγλάδες 04/06/08
Κιν : 6974918444 e-mail : vlassis60@hotmail.com

Σήμερα, τραγική μέρα για όλη την Λευκίμμη, κηδεύκηκε η πανάξια μάνα δύο νηπίων, η Μαρία μας που σκοτώθηκε κατά την βάρβαρη επίθεση των ΜΑΤ στους Λευκιμμιώτες που αντιστάθηκαν στην κατασκευή ΧΥΤΑ στην Λευκίμμη. Σαν αφιέρωμα στην μνήμη της και για κουράγιο στους δικούς της και στους αμέτρητους φίλους της διάλεξα ένα απόσπασμα από μιά ομιλία του κορυφαίου τραγικού φιλοσόφου μας Δημήτρη Λιαντίνη. Μαρία καλή αντάμωση. Κουράγιο αδέλφια.

ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Μετά από πολλούς πειραματισμούς αναζητώντας ένα πιο ήπιο, πιο αποδοτικό και πιο οικολογικό πρότυπο διαχείρισης των μελισσών μου, χωρίς περιστροφές και άσκοπες περιγραφές όλων των προηγούμενων και μακρόχρονων πειραματισμών, αλλά και χωρίς, ούτε στιγμή, να πιστεύω ότι έφτασα στο ιδανικό συμπέρασμα, θα επιχειρήσω εδώ να περιγράψω με λίγα λόγια το στάδιο στο οποίο βρίσκομαι καθώς και τον επόμενο στόχο μου.
Λοιπόν από το 1987 που βρέθηκα στην Κρήτη με 30 μελίσσια (Λίμνη Κισσάμου) πειραματίστηκα στην οριζόντια ανάπτυξη με 4 μανάδες ανά κυψέλη. Σκοπός μου ήταν:
α) Να διερευνήσω τα προβλήματα της οριζόντιας ανάπτυξης για τα οποία είχα σοβαρές ενστάσεις από τον υπεύθυνο του τμήματος μελισσοκομίας της Νομαρχίας Κέρκυρας, ειδικά ως προς την διάχυση της φερομόνης της μάνας στο σμήνος.
β) Να διερευνήσω τα πρακτικά προβλήματα μιας πρωτότυπης ιδιοκατασκευασμένης κυψέλης οριζόντιας ανάπτυξης (κατασκευής, χειρισμών, μεταφοράς κ.λ.π.) και το κυριότερο…
γ) Να πετύχω πρώιμη ανάπτυξη του σμήνους χωρίς τροφοδοσία και χωρίς ιδιαίτερες εργασίες διεύρυνσης της γονοφωλιάς, ώστε να προλαβαίνω στην αιχμή κάθε ανθοφορίας να έχω τον μέγιστο αριθμό συλλεκτριών.
Κατασκεύασα λοιπόν τρεις οριζόντιες κυψέλες για 4 μανάδες, η κάθε μία από τις οποίες αναπτύσσονταν σε 11 πλαίσια στάνταρ Λάγκστροθ (κοινά πλαίσια).
Την κυψέλη αυτήν περιγράφω και στο βιβλίο μου «31 οικολογικές τρίπλες».
Τα αποτελέσματα του πειράματος ήταν σε όλους τους τομείς παραπάνω από ενθαρρυντικά. Τα κύρια μειονεκτήματα ήταν
α) το μεγάλο κόστος του κοντραπλακέ με το οποίο ήταν κατασκευασμένες και
β) Το εξειδικευμένο της κατασκευής που απαιτεί δεξιότητες και χρόνο.
Επαναπατριζόμενος στην Κέρκυρα κατασκεύασα δύο του ίδιου τύπου κυψέλες αλλά για τρεις μανάδες. Αυτό κατέβασε το κόστος περίπου στο μισό, αφού από το ίδιο φύλλο κοντραπλακέ πάχους 10χιλ. βγαίνουν δύο κυψέλες. Η αντοχή των κυψελών αυτών στον χρόνο είναι ασύγκριτα μεγαλύτερος της Λάγκστροθ στην καλύτερη εκδοχή της. Παραμένει βεβαίως η δυσκολία κατασκευής που δεν πρέπει να υποτιμάται ούτε από εξειδικευμένους ξυλουργούς.
Στη συνέχεια προβληματιζόμενος στην ακόμη μεγαλύτερη μείωση του κόστους των υλικών αλλά και στο πρόβλημα της τυποποίησης των διαστάσεων ώστε αυτές να μην διαφέρουν κατ’ ελάχιστον από κυψέλη σε κυψέλη, στράφηκα στο τσιμέντο και κατασκεύασα καλούπι για μία διακοσμητικού τύπου κυψέλη διώροφη με μία μάνα (βλέπε σχετική φωτό). Παρόλο που η κατασκευή αυτή ξεφεύγει εντελώς από τους στόχους της οριζόντιας κυψέλης, μου έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσω τόσο την καταλληλότητα του τσιμέντου ως υλικού κυψέλης αλλά και το εκπληκτικό της πλεονέκτημα της αντοχής της στις ασθένειες και ειδικά στην Βαρόα, αφού επί 5 χρόνια δεν δέχτηκε καμία φροντίδα και η απόδοσή της είναι σαφώς ανώτερη της κοινής Λάγκστροθ.
Πού οφείλεται αυτό; Πιθανόν σε έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω παράγοντες:
α) Το σχήμα της μελισσόσφαιρας που προσομοιάζει το φυσικό.
Β) Το ότι δεν δέχεται τεχνικά κεριά και χτίζει μόνη της.
γ) Η χημεία του υλικού κατασκευής (Τσιμέντο).
δ) Η σήτα δαπέδου.
ε) Η ανάπτυξη υψηλών θερμοκρασιών το καλοκαίρι.
ζ) Άλλοι άγνωστοι παράγοντες.
Οπωσδήποτε το φαινόμενο ζητάει συστηματική διερεύνηση.
Στη συνέχεια εγκατέλειψα την καλουπωτή τσιμεντένια κυψέλη (διακοσμητική είπαμε πως είναι) και κατασκευάζω μία οριζόντια με κοντραπλακέ για τρεις μανάδες αλλά χωρίς πλαίσια και μόνον με κηριθροφορείς. Οι διαστάσεις της (ως προς το ύψος και το βάθος) είναι σαφώς τροποποιημένη από την προηγούμενη οριζόντια, αφού ετούτη δεν χρησιμοποιεί πλαίσια και η μόνη έγνοια μου είναι να έχει η μελισσόσφαιρα όσο το δυνατόν φυσικότερο σχήμα.
Στόχος μου με αυτήν την κυψέλη είναι :
α) Να καταργήσω το κόστος αγοράς πλαισίων.
β) Να καταργήσω το κόστος αγοράς κηρηρθρόφυλλων.
γ) Να απαλλαγώ από το κάρφωμα, πριτσίνωμα, συρμάτωμα, κέρωμα των πλαισίων.
δ) Να απαλλαγώ από το ξελέπισμα του τρύγου.
ε) Να απαλλαγώ από το φυγοκέντρισμα των τρυγημένων πλαισίων.
ζ) Να περιορίσω στο ελάχιστο τις ανάγκες καταπολέμησης της Βαρόα.
η) Να διατηρήσω τα ήδη διαπιστωμένα πλεονεκτήματα της προηγούμενης οριζόντιας κυψέλης με τρεις μανάδες.
Φυσικά η μέθοδος διαχείρισης του μελισσουργείου με χρήση αυτής της κυψέλης διαφέρει από κάθε προηγούμενη. Αυτό όμως είναι θέμα για επόμενη ανάπτυξη.

ΣΚΟΠΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ BLOG

Στην μακρόχρονη ενασχόλησή μου με το πράγματι ευλογημένο έντομο, την μέλισσα, παρόλα τα ελάχιστα οικονομικά μέσα που διέθετα, είχα την ευκαιρία να εφαρμόσω, αν όχι όλες, τουλάχιστον τις περισσότερες από τις πλέον σύγχρονες μέθοδες εντατικής εκμετάλλευσής της, στην προσπάθειά μου να πετύχω το καλύτερο δυνατό οικονομικό όφελος. Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάτι σύγχρονο που να μην έχω δοκιμάσει. Το μόνιμα ριζωμένο στη σκέψη μου, ερευνητικό πνεύμα, με οδήγησε και σε πρωτότυπες εφαρμογές όπως τα τσιμεντένια κυψελίδια σύζευξης, οι πρωτότυπες τσιμεντένιες κυψέλες, οι τσιμεντένιες βάσεις για τις κοινές ξύλινες κυψέλες Λάγκστροθ, η πρωτότυπη συσκευή Ζέντερ, οι πρωτότυποι τροφοδότες βάζου, οι οριζόντιας ανάπτυξης κυψέλες με τρεις μανάδες κ.λ.π. Ταυτόχρονα το έντονο πνεύμα αμφισβήτησης του παγκόσμιου πλέον κοινωνικού συστήματος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και του Αναπτυξιακού προτύπου που αποξενώνει τον άνθρωπο από το φυσικό του περιβάλλον, με έκαναν να δω την επίδραση και τις επιπτώσεις αυτού του προτύπου «ανάπτυξης» στον πρωτογενή τομέα και ιδιαίτερα στην Μελισσουργία. Διαπίστωσα λοιπόν ότι η θεωρούμενη ως ανεπιστρεπτί ξεπερασμένη αντίληψη δουλοπαροικίας κατά την οποία η γης ανήκε στο φεουδάρχη που την νοίκιαζε στον καλλιεργητή, σήμερα επεκτείνεται με ακόμη πιο εκμεταλλευτική μορφή ακόμη και αν τυπικά η γης ανήκει στον αγρότη. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Αμερικάνος αγρότης που σήκωνε στους ώμους του περισσότερους αστούς από κάθε άλλον αγρότη στον κόσμο (όπως μας δείχνανε τα κινηματογραφικά επίκαιρα στα παιδικά μου χρόνια) σήμερα δεν είναι άλλος από τον διευθυντή κάποιας από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες τις δραστηριοποιούμενες στον τομέα της αγροτικής παραγωγής. Αυτός λοιπόν ο νέου τύπου «αγρότης» που πιθανόν δεν έχει πατήσει το πόδι του ποτέ σε χωράφι, ούτε ίσως σαν εκδρομέας, καθώς και όλο το σινάφι του με το οποίο άμεσα ή έμμεσα σχετίζεται (Επιστήμονες, τράπεζες, χρηματιστές, έμποροι, διακομιστές, διαφημιστές, ασφαλιστές, πολιτικοί, αστυνομικοί, κληρικοί, γιατροί κ.λ.π.) καρπούνται το μεγαλύτερο ποσοστό της αξίας των παραγόμενων προϊόντων και της παραγωγικής προσπάθειας του αγρότη, μίας προσπάθειας κατ’ εξοχήν δύσκολη, που τον φέρνει πάντα στην εμπροσθοφυλακή στην μάχη με τα στοιχεία της Φύσης και άμεσο αποδέκτη των όποιων αστοχιών αυτής της μάχης. Κατάφορη αδικία. Επειδή λοιπόν, ως αγρότης μελισσουργός, βίωσα στο πετσί μου αυτήν την συνθήκη, έφτασα, κάποια στιγμή, να αμφισβητώ το συνολικό σύστημα ενασχόλησής μου με τις μέλισσες. Σταμάτησα να ενδιαφέρομαι για τη «Παπαλαγκίστικη» και εν πολλοίς πολύπλοκη μελισσοκομία, που, ομολογουμένως, ανέδειξε εξέχουσες προσωπικότητες, που στήριξαν την μέχρι τώρα πορεία μου στον κλάδο (και τους ευχαριστώ από καρδιάς μου γι αυτό) και άρχισα να ψάχνω τους τρόπους που, το σύγχρονο μελισσοκομικό σύστημα, υπηρετεί το γενικότερο και γενικευμένο σύστημα εκμετάλλευσης. Και φυσικά κατέληξα να αναζητώ άλλα πρότυπα σχέσεων κατά το παρελθόν, όπως και τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε στις σημερινές συνθήκες, με όλες τις καταιγιστικές αλλαγές που έχουν επισυμβεί, να λειτουργήσουμε πιο κοντά στις πανανθρώπινες αξίες, πιστότερα στους νόμους της Οικολογίας και εναντίον οποιασδήποτε εξάρτησης σε μηχανισμούς συγκέντρωσης κεφαλαίου και εξουσίας. Άρχισα λοιπόν τους πρώτους πειραματισμούς πάνω σε ένα δικής μου επινόησης πρότυπο μελισσουργίας στα χνάρια του πνεύματος της Ήπιας Τεχνολογίας όπως το περιγράφω στην εισαγωγή του βιβλίου μου «31 ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΡΙΠΛΕΣ». Σύντομα όμως άγγιξα τα όρια των ατομικών μου δυνατοτήτων, όρια πνευματικά, βιολογικά, οικονομικά κ.λ.π. Επιδίωξα στην συνέχεια την στήριξη αυτού του προγράμματος από τον Μελισσοκομικό Σύλλογο, στον οποίο είμαι μέλος, αλλά μάταια. Έτσι κατέφυγα στο μόνο ελεύθερο και δημοκρατικό μέσο που όλοι οι ευνοημένοι σαν κι εμένα διαθέτουν : Το Διαδίκτυο, στο οποίο προσπαθώ να προσαρμοστώ ως νεοφώτιστος. Προτείνω λοιπόν την δημιουργία μιας ευρύτερης συνεργαζόμενης ομάδας μελισσουργών, οι οποίοι θα αντιληφθούν την σημασία μιας μακράς πορείας συλλογικής αναζήτησης με στόχο την μεγαλύτερη δυνατή απεξάρτηση του μελισσουργού, την μέγιστη ποσοστιαία απολαβή των καρπών του μόχθου του και φυσικά την βέλτιστη δυνατή ποιότητα των παραγόμενων μελισσοκομικών του προϊόντων. Ως προσωρινός και αναπόφευκτος συντονιστής και εμψυχωτής, υπόσχομαι ότι το πρόγραμμα εργασίας θα είναι πάντα δυναμικό, συλλογικά διαμορφούμενο και θα κατανέμεται σε όλους όσους επιθυμούν να το εφαρμόσουν σε τμήμα ή στο σύνολο του δυναμικού του μελισσουργείου τους. Αν στην εξέλιξη της εκδήλωσης ενδιαφέροντος, θεωρηθεί απαραίτητη η νομική μορφή της ομάδας, καθώς και ιδέες για τον τρόπο επικοινωνίας και συνεργασίας, οι προτάσεις και τα επιχειρήματα είναι απαραίτητα.
Χοντρό το στοίχημα αλλά αξίζει τον κόπο. Δεν νομίζετε;

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΠΟΛΤΟΣ «ΓΑΡΔΕΝΟ»
(ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΝ)

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο Β. ΠΟΛΤΟΣ
Ο Β. Πολτός είναι ένα προϊόν της κυψέλης των μελισσών αλλά δεν έχει καμία σχέση με το μέλι. Παράγεται από ειδικούς αδένες που έχουν οι μέλισσες τρώγοντας Γύρη και με αυτήν την ουσία ταΐζονται οι Προνύμφες (σκουληκάκια) που οι μέλισσες έχουν αποφασίσει να αναθρέψουν πριγκιπικά, ώστε όταν γίνουν τέλεια έντομα να έχουν όλα τα προσόντα της Βασίλισσας.
Η προσεκτική επιστημονική παρατήρηση της κυψέλης αποκάλυψε κάποιες εκπληκτικές αλήθειες που επιβεβαιώνονται από τον οποιοδήποτε μελισσουργό, αφού αυτές οι αλήθειες αποτελούν το θεμελιακό γνωστικό του εργαλείο. Ποιες είναι αυτές οι ακλόνητες αλήθειες :
1) Το αυγό από το οποίο θα εξελιχθεί μία κοινή μέλισσα δεν διαφέρει σε τίποτα απολύτως από το αυγό από το οποίο θα εξελιχθεί μία βασίλισσα.
2) Αποκλειστική αιτία για την εξέλιξη μιας Προνύμφης σε μέλισσα ή σε βασίλισσα είναι η ποιότητα και ποσότητα της τροφής που θα ταϊστούν έως αυτές γίνουν Νύμφες.
3) Από την ημέρα γέννησης του αυγού μέχρι να γεννηθεί τέλειο έντομο χρειάζεται χρόνος για την Βασίλισσα 14 μέρες, για την Μέλισσα 21 μέρες και για τον Κηφήνα 24 μέρες.
4) Η διάρκεια ζωής μιας Βασίλισσας φτάνει τα 4,5 χρόνια, ενώ της Μέλισσας 45 μέρες.
5) Ενώ και η Μέλισσα και η Βασίλισσα είναι θηλυκά άτομα, μόνον η Βασίλισσα μπορεί να γεννάει αυγά, φτάνοντας μάλιστα κατά την Άνοιξη το συνολικό βάρος αυγών που γεννάει σε μια μέρα να είναι και 2,5 φορές το βάρος του σώματός της.
Οι εκπληκτικές και αναμφισβήτητες αυτές αλήθειες οδήγησαν πολλούς επιστήμονες σε πειραματικές έρευνες με χορήγηση Β. Πολτού σε ανθρώπους υγιείς και ασθενείς. Έχουν δημοσιευθεί πάρα πολλά συμπεράσματα τέτοιων ερευνών την εγκυρότητα όμως των οποίων (Μελισσουργός είμαι) δεν προτίθεμαι να επιβεβαιώσω.

ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΆΣΜΑΤΑ
Η παραγωγή Β. Πολτού είναι εντελώς ξεχωριστή εργασία από αυτήν της παραγωγής Μελιού.
1) Όλα τα μελίσσια που ανήκουν στην μονάδα παραγωγής Β. Πολτού πρέπει να τροφοδοτούνται καθημερινά είτε με σιρόπι Ζάχαρης είτε με διάλυμα Μελιού. Η σωρευμένη τροφή στην περίπτωση τροφοδοσίας με σιρόπι Ζάχαρης δύσκολα μπορεί να απομονωθεί από το μέλι που παράγεται από τα υπόλοιπα μελίσσια του μελισσουργείου ακόμη και από τον πλέον ευσυνείδητο μελισσουργό. Γι αυτό τροφοδοτώ τα μελίσσια πολτού αποκλειστικά με διάλυμα μελιού.

2) Ο Β. Πολτός είναι ένα ευαίσθητο προϊόν που διατηρεί τις ιδιότητές του για 6 μήνες μόνον φυλασσόμενο στην συντήρηση του ψυγείου.
3) Τα εργαλεία, οι συνθήκες εξαγωγής, μεταφοράς, εμφιάλωσης του Β. Πολτού μπορεί να έχουν σοβαρή επίπτωση στις ιδιότητες του Β. Πολτού.
4) Όπως κάθε προϊόν έτσι και ο Β. Πολτός επιδέχεται νοθείας ενώ θεωρώ κάθε μορφής πιστοποίησης της ποιότητάς του μάταιη.
5) Όπως κάθε προϊόν έτσι και ο Β. Πολτός εμπεριέχει στην μάζα του και την ηθική του παραγωγού του. Έτσι η αντίληψη του καταναλωτή για τον παραγωγό και τις αξίες του (που μπορεί να υπάρχει μόνον με προσωπική γνωριμία) αποτελεί και την μοναδική σιγουριά και εγγύηση για το ίδιο το προϊόν.

6)Για τις ιατρικές ιδιότητες του Β. Πολτού δεν είμαι αρμόδιος (όπως προείπα) να αναφέρω ή να εκθειάσω. Ο πραγματικά ενδιαφερόμενος για σοβαρή πληροφόρηση καταναλωτής μπορεί να ανατρέξει στην αντίστοιχη βιβλιογραφία ή στο Διαδίκτυο.

ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΓΩ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΠΟΛΤΟ
Από την δεκαετία του 60 ασχολούμαι και με την παραγωγή Β. Πολτού. Δοκίμασα αρκετές μέθοδες παραγωγής και φυσικά δοκίμασα και ο ίδιος και συγγενείς και φίλοι μου και πολλοί πελάτες μου αυτήν την ουσία, η παραγωγή της οποίας απαιτεί καθημερινή απασχόληση τουλάχιστον 2,5 ώρες αλλά και αφάνταστα καλή οργάνωση. Θα μπορούσα την ίδια προσπάθεια που αφιερώνω στην παραγωγή Β. Πολτού να αφιέρωνα στην παραγωγή μελιού με πολύ πιο σταθερό οικονομικό αποτέλεσμα. Πιστεύω όμως πραγματικά ότι ο Β. Πολτός είναι ένα εκπληκτικό δώρο της Φύσης στον άνθρωπο και, όπως μερικοί επιστήμονες ισχυρίζονται, είναι καλύτερο δώρο απ’ το σιτέλαιο και πολύ καλύτερο από το μουρουνόλαδο, διότι δεν είναι απλό συμπλήρωμα διατροφής αλλά περιέχει Νουκλεϊκά οξέα (Στοιχεία DNA και RNA) που συμβάλουν στην ομαλή κυτταρογένεση, την ανάπτυξη και ισόρροπη λειτουργία των ενδοκρινών αδένων και του αιμοποιητικού συστήματος. Από την συστηματική και σύμφωνα με τις οδηγίες, χρήση του δεν παρατήρησα καμία ανεπιθύμητη παρενέργεια, κανένα εθισμό και καμία ….σεξουαλική διέγερση τύπου Viagra. Κι εγώ και φίλοι και αξιόπιστοι πελάτες μου μπορούμε να διαβεβαιώσουμε ότι μόνον μία αίσθηση ευεξίας, ζωντάνιας και δημιουργικότητας νοιώσαμε. Όσοι είμαστε καπνιστές δεν κόψαμε το κάπνισμα παίρνοντας Β. Πολτό. Όσοι δουλεύουμε δεν απαλλαχτήκαμε από τα αφεντικά μας. Όσοι κερατωνόμαστε δεν απαλλαχτήκαμε από τα κέρατά μας. Όσοι ληστευόμαστε καθημερινά δεν απαλλαχτήκαμε από τους ληστές μας. Όσοι ασθενούμε δεν απαλλαχτήκαμε από την ανάγκη να επισκεφτούμε τον γιατρό μας. Όσοι πεινάμε δεν γλιτώσαμε από την πείνα μας. Το αντίθετο θα έλεγα. Μας άνοιξε η όρεξη!! Θα ζήσουμε λοιπόν και χωρίς Β. Πολτό όπως επί εκατομμύρια χρόνια έζησε στη γη ο άνθρωπος.
Προσωπικά ως παραγωγός θλίβομαι και νοιώθω πολύ άσχημα όταν διαπιστώνω ότι πολλοί, δυστυχώς, πελάτες μου επενδύουν άστοχα ελπίδες στην χρήση Β. Πολτού. Αυτοί ακριβώς είναι και οι πιο απογοητευμένοι τελικά από την χρήση του γι αυτό και οι πιο ασταθείς πελάτες. Αντιθέτως χαίρομαι και νοιώθω δικαιωμένος επαγγελματικά και υπαρξιακά όταν διαθέτω (με το αζημίωτο βέβαια) Β. Πολτό σε γονείς με παιδιά στην ανάπτυξη, σε γυναίκες για την υποβοήθηση της ομαλής λειτουργίας του κύκλου τους και οι οποίες δεν αμελούν να συμβουλεύονται τον γιατρό τους, και στην κατάσταση εγκυμοσύνης ή κλιμακτηρίου, σε ηλικιωμένους και των δύο φύλων, σε μαθητές και γενικά ανθρώπους που καταπονούνται πνευματικά και ψυχικά. Και τους αθλητές βέβαια βοηθάει αλλά, σας ορκίζομαι, καθόλου δεν με ενδιαφέρουν οι επιδόσεις τους για τις οποίες, οι ίδιοι πολλές φορές, καταναλώνουν τα πάντα προς δόξα των πολυεθνικών που τους κυκλώνουν.
Καθαρές κουβέντες λοιπόν, γιατί μόνον η αλήθεια βοηθάει και τον καταναλωτή και τον παραγωγό, ενώ το ψέμα, η φαντασίωση και τα παραμύθια για Πανάκειες, υποκατάστατα μαστούρας και σεξουαλικές επιδόσεις, βλάπτουν τους πάντες.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ – ΚΟΣΤΟΣ
Ο Β. Πολτός συσκευάζεται σε σκούρα γυάλινα μπουκαλάκια των 10 γραμμαρίων. Το μπουκαλάκι συνοδεύει ένα δοσομετρικό κουταλάκι το οποίο μπορεί να συγκρατήσει περίπου το 1/3 του γραμμαρίου. Άρα με καθημερινή λήψη μίας δόσης (κάτω από την γλώσσα μόλις ξυπνήσουμε το πρωί) το περιεχόμενο του μπουκαλιού διαρκεί περίπου 1 μήνα. Έτσι το φαινομενικά μεγάλο κόστος του Β. Πολτού, μοιρασμένο στις 30 μέρες του μήνα, είναι μικρότερο από το μισό κόστος ενός φτηνού πακέτου τσιγάρα ή ενός παγωτού που και τα δύο βλάπτουν στα σίγουρα την υγεία. Συμπέρασμα: Ο Β. Πολτός δεν είναι ακριβός σε ανθρώπους που έχουν να καπνίσουν ή να αγοράσουν παγωτό στο παιδί τους. Σε όσους δεν έχουν ούτε αυτήν την δυνατότητα και θεωρώ ότι έχουν ανάγκη τον Β. Πολτό με μεγάλη μου χαρά τον διαθέτω δωρεάν.

Γιώργος Σ. Βλάσσης (Μελισσουργός) Τηλ.: 26620 24339 –

Κιν.: 6974918444
e-mail : vlassis60@hotmail.com

ΚΑΡΤΕΛΑ ΕΛΕΓΧΟΥ

ΤΟ ΜΕΛΙ MHN TO AMΕΛΕΙΣ

ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΙ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΙ «ΓΑΡΔΕΝΟ» ΕΙΔΙΚΑ

Το μέλι είναι η πιο αρχαία (και η μοναδική τις περισσότερες φορές) γλυκαντική ουσία που γεύθηκε ο άνθρωπος. Σίγουρα αυτό εξηγεί και την μεγάλη αφομοιωτική ικανότητα του ανθρώπινου οργανισμού (πάνω από 95%) στην κατανάλωση μελιού. Περιέχει κυρίως υδατάνθρακες (πηγή ενέργειας)σε απλές χημικές ενώσεις αλλά και πλήθος άλλων ωφέλιμων ουσιών και ιχνοστοιχείων που του προσδίδουν εξαιρετικά ωφέλιμες, για τον ανθρώπινο οργανισμό, ιδιότητες, που πέρασαν στη σφαίρα του μύθου, της ποίησης, της λογοτεχνίας, και έγιναν το ποιο κοινότυπο θέμα (μετά τον έρωτα φυσικά) στα τραγούδια του Λαού.
Λόγω του απαράμιλλου πλούτου της χλωρίδας της χώρας μας, το Ελληνικό μέλι θεωρείται από τα καλύτερα μέλια παγκοσμίως, ενώ η Μελισσουργία στον τόπο μας έχει τις Ιστορικά βαθύτερες αναφορές με πλήθος καινοτομιών που αποτελούν σταθμούς στην εξέλιξή της. Χιλιάδες τοπωνύμια (π.χ. Μελίκια) σε όλο τον κόσμο έχουν προέλευση τον κόσμο της μέλισσας και των προϊόντων της.
Πρακτικά η μέλισσα συλλέγει μέλι σε ακτίνα 3 χιλιομέτρων από το μελισσουργείο. Η ποιότητα του μελιού, εκτός από τους χειρισμούς του μελισσοτρόφου, εξαρτάται ουσιαστικά από την σύνθεση της χλωρίδας της περιοχής γύρω από το μελισσουργείο. Κατά βάση η μέλισσα συλλέγει νέκταρ λουλουδιών συμβάλλοντας καθοριστικά στην επικονίαση των φυτών (Τεράστια συμβολή), ενώ όταν η περιοχή έχει πεύκα ή άλλα κωνοφόρα, συλλέγει την γλυκιά έκκριση ενός παράσιτου σκουληκιού. Το 60% του παραγόμενου στην Ελλάδα μελιού είναι πευκόμελο που θεωρείται το κατώτερης ποιότητας φυσικό μέλι. Το πιο πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά μέλι είναι σίγουρα το μέλι ερείκης, το οποίο είναι σκούρο και δύσγευστο όταν είναι αμιγές. Το μέλι αυτό εκτιμάται ιδιαίτερα από πάσχοντες σε νοσήματα, ιδιαίτερα του πεπτικού σωλήνα. Τα πλέον πολύτιμα όμως μέλια είναι τα πολυλούλουδα (ποικίλης ανθοφορίας) τα οποία όμως υστερούν εμπορικά διότι κρυσταλλώνουν εύκολα (γίνονται δύσχρηστα) ενώ το χρώμα τους δεν είναι πάντα το επιθυμητό από τους καταναλωτές. Μία άλλη κατηγορία μελιών είναι τα μονολούλουδα ανθόμελα, τα οποία μπορεί να είναι ανώτερα από το πευκόμελο αλλά υστερούνε σημαντικά σε θρεπτική αξία από τα πολυλούλουδα, όχι μόνο γιατί η μέλισσα έχει μόνο μία επιλογή συλλογής αλλά και γιατί αυτά, πολλές φορές, παράγονται σε εκτατικές μονοκαλλιέργειες (ξινόδεντρα, βαμβάκια κ.λ.π.)στις οποίες συχνότατα γίνεται χρήση τοξικών φαρμάκων. Το πιο αξιόλογο (εμπορικά) μονολούλουδο μέλι είναι σίγουρα το θυμαρίσιο, το πιο ξακουστό για τη γεύση και το άρωμά του και το οποίο, λόγω της σπανιότητας των αμιγών θυμαρότοπων (Θήβα, Κρήτη) πετυχαίνει τις υψηλότερες τιμές στο εμπόριο, καταφανώς όμως υστερεί σε θρεπτική αξία από τα πολυλούλουδα μέλια. Τέλος πρέπει να διακρίνουμε τα μέλια που υφίστανται βιομηχανική επεξεργασία (θερμαίνονται, διαυγάζονται, αναμειγνύονται, αρωματίζονται κ.λ.π.) από τα μέλια που διατίθενται χωρίς καμία επεξεργασία και τα οποία μπορεί να μην αρέσουν τόσο πολύ στο μάτι ή την γεύση αλλά είναι σαφώς καλύτερα σε διατροφική αξία.
Το μέλι ΓΑΡΔΕΝΟ παραγόμενο από την πλουσιότατη (σε σύνθεση) μελισσοκομική χλωρίδα του τόπου μας (Σπερδούκλια, Αγριοτρίφυλλα, Ξινόδενδρα, Θυμάρια, Ευκάλυπτους, Φλισκούνια, Κισσούς, Κρούζες, Ρείκια, Νεσπουλιές κ.λ.π.) και με την εφαρμογή των πιο φιλικών στο περιβάλλον μεθόδων παραγωγής, σε ένα μελισσουργείο 80 κυψελών που πληροί τους όρους μιας ανθρωπομετρικής και Οικολογικής παραγωγικής μονάδας, σε μία από τις πλέον παρθένες περιοχές του νησιού μας, δίκαια μπορεί να περηφανεύεται ότι είναι ένα από τα εκλεκτά δώρα αυτής της ευλογημένης γής, που δυστυχώς πολλοί υποτιμάμε και βεβηλώνουμε.
Η μέλισσα και τα προϊόντα της (Μέλι, Β.Πολτός, Γύρη, Πρόπολη κ.λ.π.) αποτελούν και τους πιο ευαίσθητους και αξιόπιστους δείκτες των επιπέδων μόλυνσης του περιβάλλοντος, όπως τα όστρακα στο θαλάσσιο περιβάλλον. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που οι μελισσοτρόφοι πρωτοστατούν στον αγώνα για την αντικατάσταση των γεωργικών δηλητηρίων με αβλαβή σκευάσματα και ακίνδυνες στο περιβάλλον μέθοδες. Με την κατάργηση των αεροψεκασμών με Λεμπαϊσίντ κατά του Δάκου της ελιάς (που θεωρείται η κύρια αιτία που η Κέρκυρα είναι πρώτη πανελλαδικά στους θανάτους από Καρκίνο) κερδήθηκε μια μεγάλη μάχη στον αγώνα αυτόν. Γέμισε η Φύση κάθε λογής ζουζούνια! Η παραγωγή μελιού αυξήθηκε εντυπωσιακά ενώ το μέλι κέρδισε σημαντικά σε ποιότητα. Οι κίνδυνοι επιμόλυνσης όμως δεν εξαφανίστηκαν. Ισχυρά δηλητήρια εξακολουθούν να απειλούν τα προϊόντα της μέλισσας. Τα συντριπτικώς περισσότερα από αυτά τα δηλητήρια δεν υπάγονται στην ευθύνη των μελισσοτρόφων αλλά κυρίως των γεωργών και κατ’ επέκταση όλων των καταναλωτών, οι οποίοι όλο και περισσότερο γίνονται απαιτητικοί και καχύποπτοι στην αγορά των προϊόντων διατροφής, ιδίως όταν έχουν μικρά παιδιά. Αυτό είναι καλό και θα ήταν και αποτελεσματικό αν οι ίδιοι οι καταναλωτές με το ίδιο πάθος επιλογής, απαιτούσαν, σε βαθμό επιβολής στους πολιτικούς, την αποδοχή μοντέλων Αειφόρου Ανάπτυξης, που δεν υποθηκεύει την υγεία τους και την υγεία των επόμενων γενεών. Στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, όλες οι μέλισσες προσδοκούν από τους Λευκιμμιώτες καταναλωτές να απαιτήσουν από τις τοπικές μας αρχές να μην μετατρέψουν την Λευκίμμη σε περιφερειακό αποδέκτη των ρυπαρών δραστηριοτήτων της Χώρας, να μην γίνει Χ.Υ.Τ.Α., να μην γίνει βιομηχανική ζώνη, να μην γίνει Αεροδρόμιο μεγάλων αεροσκαφών, να εμπλουτισθεί η χλωρίδα του τόπου μας με νέα μελισσοκομικά φυτά, να διαδοθεί η χρήση Δακοπαγίδων , να μειώσουν την κατανάλωση πετρελαίου που ευθύνεται για την καταστροφή του Όζοντος και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, να πληροφορήσουν τους πολίτες για την βλαπτικότητα των πλέον βλαβερών γεωργικών φαρμάκων και των συμφερόντων που στηρίζουν τη διάδοσή τους σε συνδυασμό με μέθοδες υποκατάστασής τους κ.λ.π..
Μέχρι τότε το μέλι ΓΑΡΔΕΝΟ (που πήρε το όνομά του από την ομώνυμη κοιλάδα μεταξύ Βιταλάδων και Ριγκλάδων, η οποία είναι ευρέως γνωστή για την υπέροχη παραλία της και το φρέσκο ψάρι της και αποτελεί το όριο εμβέλειας των μελισσών του μόνιμου μελισσουργείου μας) θα πλουτίζει την πλούσια προθήκη προϊόντων κορυφαίας ποιότητας του τόπου μας και θα «χρηματοδοτεί» τον αγώνα διατήρησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών του, για την ακέραιη μεταβίβασής τους στις επόμενες γενεές.

10/11/06 Ριγκλάδες .Γιώργος Σ. Βλάσσης (Μελισσουργός)
Τηλ.:2662024339Κιν.:6974918444
vlassis60@hotmail.com