ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Μετά από πολλούς πειραματισμούς αναζητώντας ένα πιο ήπιο, πιο αποδοτικό και πιο οικολογικό πρότυπο διαχείρισης των μελισσών μου, χωρίς περιστροφές και άσκοπες περιγραφές όλων των προηγούμενων και μακρόχρονων πειραματισμών, αλλά και χωρίς, ούτε στιγμή, να πιστεύω ότι έφτασα στο ιδανικό συμπέρασμα, θα επιχειρήσω εδώ να περιγράψω με λίγα λόγια το στάδιο στο οποίο βρίσκομαι καθώς και τον επόμενο στόχο μου.
Λοιπόν από το 1987 που βρέθηκα στην Κρήτη με 30 μελίσσια (Λίμνη Κισσάμου) πειραματίστηκα στην οριζόντια ανάπτυξη με 4 μανάδες ανά κυψέλη. Σκοπός μου ήταν:
α) Να διερευνήσω τα προβλήματα της οριζόντιας ανάπτυξης για τα οποία είχα σοβαρές ενστάσεις από τον υπεύθυνο του τμήματος μελισσοκομίας της Νομαρχίας Κέρκυρας, ειδικά ως προς την διάχυση της φερομόνης της μάνας στο σμήνος.
β) Να διερευνήσω τα πρακτικά προβλήματα μιας πρωτότυπης ιδιοκατασκευασμένης κυψέλης οριζόντιας ανάπτυξης (κατασκευής, χειρισμών, μεταφοράς κ.λ.π.) και το κυριότερο…
γ) Να πετύχω πρώιμη ανάπτυξη του σμήνους χωρίς τροφοδοσία και χωρίς ιδιαίτερες εργασίες διεύρυνσης της γονοφωλιάς, ώστε να προλαβαίνω στην αιχμή κάθε ανθοφορίας να έχω τον μέγιστο αριθμό συλλεκτριών.
Κατασκεύασα λοιπόν τρεις οριζόντιες κυψέλες για 4 μανάδες, η κάθε μία από τις οποίες αναπτύσσονταν σε 11 πλαίσια στάνταρ Λάγκστροθ (κοινά πλαίσια).
Την κυψέλη αυτήν περιγράφω και στο βιβλίο μου «31 οικολογικές τρίπλες».
Τα αποτελέσματα του πειράματος ήταν σε όλους τους τομείς παραπάνω από ενθαρρυντικά. Τα κύρια μειονεκτήματα ήταν
α) το μεγάλο κόστος του κοντραπλακέ με το οποίο ήταν κατασκευασμένες και
β) Το εξειδικευμένο της κατασκευής που απαιτεί δεξιότητες και χρόνο.
Επαναπατριζόμενος στην Κέρκυρα κατασκεύασα δύο του ίδιου τύπου κυψέλες αλλά για τρεις μανάδες. Αυτό κατέβασε το κόστος περίπου στο μισό, αφού από το ίδιο φύλλο κοντραπλακέ πάχους 10χιλ. βγαίνουν δύο κυψέλες. Η αντοχή των κυψελών αυτών στον χρόνο είναι ασύγκριτα μεγαλύτερος της Λάγκστροθ στην καλύτερη εκδοχή της. Παραμένει βεβαίως η δυσκολία κατασκευής που δεν πρέπει να υποτιμάται ούτε από εξειδικευμένους ξυλουργούς.
Στη συνέχεια προβληματιζόμενος στην ακόμη μεγαλύτερη μείωση του κόστους των υλικών αλλά και στο πρόβλημα της τυποποίησης των διαστάσεων ώστε αυτές να μην διαφέρουν κατ’ ελάχιστον από κυψέλη σε κυψέλη, στράφηκα στο τσιμέντο και κατασκεύασα καλούπι για μία διακοσμητικού τύπου κυψέλη διώροφη με μία μάνα (βλέπε σχετική φωτό). Παρόλο που η κατασκευή αυτή ξεφεύγει εντελώς από τους στόχους της οριζόντιας κυψέλης, μου έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσω τόσο την καταλληλότητα του τσιμέντου ως υλικού κυψέλης αλλά και το εκπληκτικό της πλεονέκτημα της αντοχής της στις ασθένειες και ειδικά στην Βαρόα, αφού επί 5 χρόνια δεν δέχτηκε καμία φροντίδα και η απόδοσή της είναι σαφώς ανώτερη της κοινής Λάγκστροθ.
Πού οφείλεται αυτό; Πιθανόν σε έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω παράγοντες:
α) Το σχήμα της μελισσόσφαιρας που προσομοιάζει το φυσικό.
Β) Το ότι δεν δέχεται τεχνικά κεριά και χτίζει μόνη της.
γ) Η χημεία του υλικού κατασκευής (Τσιμέντο).
δ) Η σήτα δαπέδου.
ε) Η ανάπτυξη υψηλών θερμοκρασιών το καλοκαίρι.
ζ) Άλλοι άγνωστοι παράγοντες.
Οπωσδήποτε το φαινόμενο ζητάει συστηματική διερεύνηση.
Στη συνέχεια εγκατέλειψα την καλουπωτή τσιμεντένια κυψέλη (διακοσμητική είπαμε πως είναι) και κατασκευάζω μία οριζόντια με κοντραπλακέ για τρεις μανάδες αλλά χωρίς πλαίσια και μόνον με κηριθροφορείς. Οι διαστάσεις της (ως προς το ύψος και το βάθος) είναι σαφώς τροποποιημένη από την προηγούμενη οριζόντια, αφού ετούτη δεν χρησιμοποιεί πλαίσια και η μόνη έγνοια μου είναι να έχει η μελισσόσφαιρα όσο το δυνατόν φυσικότερο σχήμα.
Στόχος μου με αυτήν την κυψέλη είναι :
α) Να καταργήσω το κόστος αγοράς πλαισίων.
β) Να καταργήσω το κόστος αγοράς κηρηρθρόφυλλων.
γ) Να απαλλαγώ από το κάρφωμα, πριτσίνωμα, συρμάτωμα, κέρωμα των πλαισίων.
δ) Να απαλλαγώ από το ξελέπισμα του τρύγου.
ε) Να απαλλαγώ από το φυγοκέντρισμα των τρυγημένων πλαισίων.
ζ) Να περιορίσω στο ελάχιστο τις ανάγκες καταπολέμησης της Βαρόα.
η) Να διατηρήσω τα ήδη διαπιστωμένα πλεονεκτήματα της προηγούμενης οριζόντιας κυψέλης με τρεις μανάδες.
Φυσικά η μέθοδος διαχείρισης του μελισσουργείου με χρήση αυτής της κυψέλης διαφέρει από κάθε προηγούμενη. Αυτό όμως είναι θέμα για επόμενη ανάπτυξη.