Ο Άγγελος, μαθητευόμενος μελισσουργός και σπουδαίος κατασκευαστής, εντυπωσιάστηκε πέρυσι στον τρύγο της Μελίττας και βάλθηκε να κατασκευάσει με ξύλο μία κυψέλη με ίδια λειτουργικότητα δηλαδή χωρίς ελέγχους και επεμβάσεις και χωρίς φαρμακευτική υποστήριξη παρά μόνο τρύγο στο τέλος της μελισσοκομικής περιόδου. Το αποτέλεσμα είναι εντυποσιακό όπως βλέπετε και με αγωνία περιμένουμε να φιλοξενήσει το τυχερό σμήνος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
καλησπέρα, συγγνώμη για το necrobumping, είναι κάπως παλιό το πόστ, αλλά ήμουν περίεργος να μάθω αν αυτού του τύπου η κυψέλη (φαντάζομαι είναι κυψέλη τύπου Warré, από εδώ http://warre.biobees.com/) χρησιμοποιήθηκε και αν ναι πως ήταν η εμπειρία... υποτίθεται ότι είναι πολύ εύκολη στην διαχείριση και σχετικά αποδοτική, ο Warré την ονόμαζε Ruche Populaire (η κυψέλη του λαού) για αυτό το λόγο.
bye the way, μήπως έχεις κάνει σύγκριση της κυψέλη που έχεις φτιάξει (και μοιάζει με συνδυασμό ανάποδης tbh και κυψέλης huber http://www.bushfarms.com/huber.htm)με απλή top bar hive? και αν ναι, αξίζει την παραπάνω πολυπλοκότητα? (added complexity to an ingenius design θα λέγαν οι αγγλοσάξονες...)
συγνώμη αν σε ζάλισα,
θανάσης
Ευχαριστώ για το link του Warre.Δεν την είχα ξαναδεί. Φαίνεται πολύ αξιόλογη. Δύο παρατηρήσεις: α) Δεν διέκρινα οδηγούς στους κηρηθροφορείς που διευκολύνουν την έναρξη χτισίματος των κεριών στην σωστή θέση. Η Κολόνα χρησιμοποιεί, αντί για επίπεδα πηχάκια, ορθογώνιας διατομής (2χ2 εκ.) τοποθετημένα ώστε η αιχμή τους να χρησιμεύει ως οδηγός. Κατασκευάζονται πολύ εύκολα αλλά μειονεκτούν στον κόπο κατασκευής των υποδοχών τοποθέτησής τους και στο σημαντικό νεκρό ύψος τους. Ίσως το πηχάκι με κολημμένο σειρίτι από κοντραπλακέ 4χιλ στον άξονα της κάτω επιφάνειας των κηρηθροφορέων να είναι πιό σωστή επιλογή.
β) Η Κολόνα πλεονεκτεί σαφώς από την Warre στην δυνατότητα να ανοίγουν εύκολα οι πλαϊνές επιφάνειες των σωμάτων, ώστε να διευκολύνεται πολύ ο τρύγος τους.
Τώρα ως προς την απόδωση που αναρωτήθηκες, αυτή έχει σχέση με την καταλληλότητα των συνθηκών διαβίωσης των μελισσών, την έγκαιρη διεύρυνση της γονοφωλιάς και την ευκολία χειρισμών κατά τον έλεγχό τους. Όταν αυτά διασφαλίζονται δεν υπάρχει ανάγκη προβληματισμού ως προς την αποδοτικότητα που αναμένεται κι αυτή διασφαλισμένη ως άμεσα εξαρτώμενη από τις παραπάνω συνθήκες.
Καλησπέρα! Πως ανοίγουν οι πλαϊνές επιφάνειες των σωμάτων δηλαδή; Επίσης έχω ακόμα να ρωτήσω στην περίπτωση που οι κηρήθρες του πάνω πατώματος κολλήσει με τα αντίστοιχα πηχάκια του ακριβώς από κάτω πατώματος πως θα ξεκολλήσει το ένα πάτωμα από το άλλο όταν έρθει η εποχή του τρύγου;
Οι πλαϊνές επιφάνειες μπορούν να γίνουν βιδωτές ώστε στον τρύγο να ανοίγουν για να διευκολύνεται η εργασία του τρυγητού. Το κάτω μέρος της κηρήθρας πολύ δύσκολα το συγκολλούν οι μέλισσες. Θα πρέπει να γεμίσουν την κηρήθρα ασφυκτικά ώστε να μην έχουν που αλλού να βάλουν το μέλι για να την συγκολλήσουν.Αν φροντίζουμε να βάζουμε πατώματα τακτικά ή να ξεμελίζουμε τα γεμάτα δεν παρατηρείται συγκόλληση. Ωστόσο και συγκόλληση να γίνει δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα. Με ένα ξύσιμο σπάτουλας τα κεριά καθαρίζονται.
Δημοσίευση σχολίου