Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Το βάψιμο των κυψελών


Είναι πολύ άδικο να αγοράζεις καινούργιες κυψέλες, να τις βάφεις και σε δύο χρονιές να είναι στο κακό τους το χάλι. Επειδή παρατηρώ ότι πολλοί μελισσοκόμοι εφαρμόζουν παλιές πολυδάπανες και αναποτελεσματικές τεχνικές βαψίματος και επειδή μετά από ψάξιμο νομίζω πως έδωσα στο πρόβλημα μία τουλάχιστον καλύτερη λύση θα σας την περιγράψω εδώ. Ξέρω βέβαια ότι υπάρχει και άλλη λύση εκτός της δικής μου που είναι η εμβάπτιση σε λιωμένη παραφίνη πού είναι μεν σαφώς πιο αποτελεσματική και γρήγορη από το χρωμάτισμα με λαδομπογιά αλλά το αισθητικό της αποτέλεσμα και ο κατάλληλος εξοπλισμός που απαιτεί με κάνουν να προτιμώ την βαφή με νεροχρώματα:
Αρχίζω με τρίψιμο με γυαλόχαρτο των αιχμών του σώματος ώστε να μην τραυματίζομαι από ατυχείς συγκρούσεις μαζί τους.
Στην συνέχεια περνάω ένα χέρι τσιμεντόχρωμα στην απόχρωση της τελικής στρώσης, ελαφρά αραιωμένο με νερό, που πωλείται σε τετράκιλο και κοστίζει 18 Ε. Εσωτερικά με το ίδιο χρώμα βάφω τις τέσσερις ενώσεις των σανίδων, τους ρόζους και δύο εκατοστά κάτω από τις αιχμές. Προσέχω να γεμίζουν καλά οι ρωγμές και οι κάθετες τομές του ξύλου.
Μετά λίγες ώρες κάνω ένα ελαφρύ τρίψιμο και βάφω το τελικό χέρι με «λαδομπογιά» νερού της ίδιας απόχρωσης. Δηλαδή ριπολίνα που κυκλοφορεί σε γυαλιστερό ή σατινέ.
Σε λίγες ώρες η κυψέλες είναι έτοιμες για χρήση. Η αντοχή της κυψέλης που είναι βαμμένη με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ μεγαλύτερη από τις κυψέλες που είναι βαμμένες με λαδομπογιά. Εξ’ άλλου πρέπει να ξέρουμε ότι οι λαδομπογιές είναι καρκινογόνες και δεν θυμάμαι σε πόσα χρόνια θα απαγορευτούν τελείως με οδηγία της Ε.Ε. Ακόμα οι «ατσαλιές» από νερόχρωμα καθαρίζονται πολύ πιο εύκολα με λίγο νεράκι, ενώ το διαλυτικό της λαδομπογιάς είναι βρωμερό και καρκινογόνο.
Εάν η κυψέλη είναι παλιά, πρέπει να φύγει το χρώμα με paint remover που είναι μπελάς και κοστίζει, να επισκευαστεί, να τριφτεί, να στοκαριστεί και μετά να βαφεί με νεροχρώματα όπως παραπάνω περιέγραψα. Πολύ ασύμφορη διαδικασία. Γι αυτό προτιμώ να αφήσω τις κυψέλες που είναι βαμμένες με λαδομπογιές όσο αντέξουν και βάφω με νερομπογιές μόνο τις καινούργιες.
Είναι τώρα τρία χρόνια που εφαρμόζω αυτή την μέθοδο και είμαι δικαιωμένος απόλυτα. Μεγάλη διαφορά, αφού τα χρώματα αυτά δεν σκάνε στον ήλιο και γίνονται ένα σώμα με το ξύλο. Το τσιμεντόχρωμα μην νομίζετε ότι κάνει μόνο για τσιμέντο. Διαφέρει από τα άλλα υποστρώματα (αστάρια) νερού στο ότι αντί για στόκο εμπεριέχει τσιμέντο άριστης ποιότητας (Portland). Προσέξτε μόνο μην στοκάρετε την κυψέλη πριν την βαφή με στόκο λαδιού. Αν θα χρησιμοποιήσετε στόκο συμβουλευτείτε τον χρωματοπώλη σας γιατί δεν πάει οτιδήποτε. Εγώ δεν τον χρησιμοποιώ αφού το αποτέλεσμα με ικανοποιεί και αισθητικά και σε αντοχή.
Σας συνιστώ την μέθοδο αυτήν ανεπιφύλακτα. Καλή επιτυχία.

13 σχόλια:

Anestis Ketsetzidis είπε...

Εξωτερικά πόσα χέρια βαφής θέλει?

Λευκιμμιώτες για την Λευκίμμη είπε...

Ένα χέρι εσωτερικά με τσιμεντόχρωμα και ένα εξωτερικά με ριπολίνα νερού είναι υπεραρκετά.

galifabee είπε...

Φίλε Γιώργο την ίδια μέθοδο χρησιμοποιώ , δεν βάφω μέσα καθόλου, γιατί δεν κάνει λένε και χρησιμοποιώ αστάρι νερού και στόκο , πριν όμως καίω τους ρόζους.

beelovers είπε...

γιώργο καλησπέρα . Οταν πήρα τις πρώτες μου κυψέλες εψαχνα να βρώ πως θα είναι ποιο ενθεκτικές στις καιρικές συνθήκες. Τις πέρασα πρώτα με ένα υλικό διάφανο που είναι για το σαράκι, μετά τις πέρασα καθαρό μίνιο (νόνο έξω) και αφού τις έτριψα τις πέρασα δύο χέρια λαδομπογιά νερού . Αν τις δείς τώρα νομίζεις ότι είναι καινούργιες αν και πέρασαν 5 σχεδόν χρόνια. Είχα βάψει και δύο κυψέλες με σφυρίλατο χρώμα . Πέρσι που πήρε φωτιά εδώ στην Θήβα αυτές οι δύο αν και τις πέρασε η φωτιά δέν κάηκαν .

sp-kor είπε...

kalispera stin parea.
an anti tis agorastes poy ine apo iliko ipodiesteris piotitas an ksodepsete liga euro parapano tis parangelnete apo kontra plake thalasis kai me elaxisto vapsimo tis exete para pola xronia.
Prosopika tis exo 10 xronia avaftes.

Γιώργος Βλάσσης είπε...

sp_Kor με ενδιαφέρει η πρότασή σου για κοντραπλακέ κυψέλες.Το ερώτημα είναι διπλό: Που και Πόσο.

beelovers είπε...

το πρόβλημα στι κόντρα πλακέ δεν είναι η τιμή αλλα το βάρος είναι σχεδόν διπλάσιο

Γιώργος Βλάσσης είπε...

Το βάρος της κυψέλης από κοντραπλακέ είναι πράγματι σημαντικό μειονέκτημα αλλά θα μπορούσε να γίνει ελαφρύτερη αν αντί για 20χιλ. πάχος χρησιμοποιούσαμε το μισό (10χιλ.) αλλά με ενισχυτικά πηχάκια (πάλι από κοντραπλακέ) στις αιχμές.

sp-kor είπε...

kalispera
os pros to baros sas pliroforo oti to soma apo k.p ine 200 gr parapano apo to kino soma tou emporiou.
tora i timi ine tsoukteri ogo tis kataskevazo monos kai me simferi .
to filo k.p. 250x125 kostizi 80 euro kai vgazi 6 somata.
i apofasi diki sas , ego ime efxaristimenos.

giannis kazanis είπε...

Γεια σου Γιώργο.
Μεγάλη υπόθεση το βάψιμο των κυψελών, και γενικότερα η συντήρηση του υλικού. Πρέπει να αφιερώσουμε πολύ χρόνο ουτως ώστε το υλικό μας να βρίσκεται πάντα σε άριστη κατάσταση. Όλοι ψάχνομε ένα τρόπο γρήγορο και ανέξοδο για αυτή τη δουλειά.
Έχω δοκιμάσει τα πάντα, συμπεριλαμβανομμένων και αυτών που περιγράφονται και δημοσιεύονται στο διαδίκτυο. Έχω καταλύξει λοιπόν στο εξής συμπέρασμα:
Όσο πιό πολύ χρόνο και χρήμα διαθέσεις, τόσο πιό πολύ αυξάνεται και η ζωή του υλικού που συντηρείς. Σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνά την αγορά νέου.
Τα υλικά που χρισιμοποιούμε φροντίζουν οι κατασκευαστές να έχουν μικρή διάρκεια ζωής, για να αναγκαζόμαστε να το αντικάθιστούμε μετά απο μερικά χρόνια, ή να πληρώνουμε το ίδιο ή και περισσότερα για την συντήρηση του. (λέγοντας κόστος συντήρησης ενοώ αγορά συντηριτικών υλικών, το χρόνο που διαθέτουμε, Τα καυσιμα του αυτοκινήτου άν η αποθήκη μας ειναι σε διαφορετικό μέρος απο το μέρος που μένουμε κλπ.)
Άν χρησιμοποιήσωμε πάλι κυψέλες που είναι φτιαγμένες από υλικό που έχει μεγάλη διάρκεια ζωής, είναι βαριές και δύσχριστες και ειδικά για την νομαδική μελισσοκομία. Αυτές μπορούν να χρισιμοποιηθούν μόνο σε μόνιμα μελισσοκομεία. Τέλος μπορούν να χρησιμοποιηθούν και κατά την διαχείμανση των μελισσιών μας, ενώ παράλληλα μεταφέρωμε τις άλλες στην αποθήκη τις περνάμε απλά με ένα υλικό συντήρησης και τις επαναχρισιμοποιούμε την άνοιξη. Σε αυτή την περίπτωση διπλασιάζεται η ζωή του υλικού και το κόστος μεταφέρεται στα εργατικά.

Την καλημέρα μου από την όμορφο Λασίθι.

Γιώργος Βλάσσης είπε...

Γιάννη οι παρατηρήσεις σου είναι πολύ οξυδερκείς. Ειδικά αυτή που αντιγράφω:"Τα υλικά που χρισιμοποιούμε φροντίζουν οι κατασκευαστές να έχουν μικρή διάρκεια ζωής, για να αναγκαζόμαστε να το αντικάθιστούμε μετά απο μερικά χρόνια, ή να πληρώνουμε το ίδιο ή και περισσότερα για την συντήρηση του. (λέγοντας κόστος συντήρησης ενοώ αγορά συντηριτικών υλικών, το χρόνο που διαθέτουμε, Τα καυσιμα του αυτοκινήτου άν η αποθήκη μας ειναι σε διαφορετικό μέρος απο το μέρος που μένουμε κλπ.)". Θα συμπληρώσω εδώ ότι τα υλικά που είναι μικρής αντοχής και αισθητικά και κυρίως λειτουργικά,πολύ γρήγορα απωθούν και ταλαιπορούν τον μελισσουργό στην δουλειά του. Δηλαδή δεν είναι μόνο οικονομικό το πρόβλημα. Είναι και θέμα γενικότερης ικανοποίησης κυρίως του ίδιου του χρήστη.
Να είσαι καλά. Θα παρακολουθώ το blog σου.

Unknown είπε...

Αθήνα, 25/10/2012

Αγαπητέ κύριε Βλάσση,

Βρήκαμε το blog σας που έχει μεγάλο ενδιαφέρον και για εμάς αφού η BERLING Α.Β.Ε.Ε. μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα που αναφέρεσθε στα βαψίματα των κυψελών. Όπως εσείς γνωρίζετε πάρα πολύ καλά τα περί Μελισσοκομίας, έτσι και η Berling γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα περί χρωμάτων.

Επιτρέψτε μας λοιπόν να αναφερθούμε στα προβλήματα αυτά και να σας προτείνουμε κάποιους πολύ σωστούς και ασφαλείς τρόπους επίλυσης των προβλημάτων “Βαφή και Συντήρηση ΝΕΩΝ ΚΥΨΕΛΩΝ”.

Διαβάσαμε ότι χρησιμοποιείτε τσιμεντόχρωμα αραιωμένο ελαφρώς με νερό. Δεν γνωρίζουμε ποιος σας πληροφόρησε ότι το τσιμεντόχρωμα περιέχει “Portnad”. Αυτό δεν ισχύει διότι εάν χρησιμοποιήσετε τσιμεντόχρωμα σε σκόνη ίσως ναι, εάν χρησιμοποιήσατε τσιμεντόχρωμα (χρώμα) δεν ισχύει διότι: Η σκόνη μόλις ανακατευτεί με το νερό, σε λίγη ώρα θα πήξει ενώ το χρώμα όχι.

Να μην σας κουράζουμε με χημικά θέματα, θα έλθουμε στο ζητούμενο και σωστό και ποιο είναι το λάθος.

Α) Το λάθος είναι ότι το (ΤΣΙΜΕΝΤΟΧΡΩΜΑ) είναι ακρυλικό χρώμα επιφάνειας και όχι διείσδυσης. Λέτε ότι το αραιώνετε ελάχιστα οπότε η διείσδυση μέσα στους πόρους του ξύλου είναι σχεδόν αδύνατη.
Β) Με το 2ο χέρι το οποίο το περνάτε με “λαδομπογιά” νερού, δημιουργείται ΚΡΟΥΣΤΑ, οπότε η κρούστα με τον καιρό ξεφλουδίζει.

Το χρώμα που σας προτείνουμε για βέλτιστα αποτελέσματα λέγεται “Pergola” και είναι της Berling. Διατίθεται σε άπειρες αποχρώσεις.

Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες στο http://www.berling.gr/oiko.html και τις προδιαγραφές στο http://www.berling.gr/img/oiko/pdf/nature_opaquewood_finish.pdf, ή να μας καλέσετε στο 22620-31663 για οτιδήποτε χρειαστείτε.

Σας ευχόμαστε καλή συνέχεια στο έργο σας,

Με εκτίμηση,

BERLING ABEE

Γιώργος Βλάσσης είπε...

Είναι μεγάλη τιμή γι' αυτό το blog το σχόλιο μίας καταξιωμένης βιομηχανίας χρωμάτων όπως η BERLING ABEE. Οι παρατηρήσεις και οι πληροφορίες της είναι ιδιαίτερα σημαντικές και ελπίζω να αξιολογηθούν και να αξιοποιηθούν ανάλογα από τους επισκέπτες αυτου του blog. Ο δ/ντής της εταιρίας κ. Κωνσταντινίδης επικοινώνησε τηλεφωνικά και με email μαζί μου για να μου εξηγήσει λεπτομέρειες και να ζητήσει την Ταχυδρομική μου δ/νση να που στείλει το χρώμα που θα βάψω τις επόμενες κυψέλες μου. Τον ευχαριστώ από καρδιάς και επιφυλάσσομαι να του ανταποδώσω το δώρο του.