Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008

ΑΥΞΗΣΗ ΣΜΗΝΩΝ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ

Στον τόπο μου (Λευκίμμη Κέρκυρας) και με τα δεδομένα της νεκταροέκρισης της περιοχής μου, έχω συμπεράνει ότι η καλύτερη περίοδος για την αύξηση των μελισσοσμηνών και το «γέμισμα» των κενών κυψελών, είναι αυτή η εποχή, από 1-15 Αυγούστου. Οι λόγοι είναι :

α) Δεν αδυνατίζω τα μελίσσια την άνοιξη όπου πρέπει η ανάπτυξή τους να επιταχυνθεί για να προλάβει την μεγάλη ανθοφορία.

β) Συνδυάζω τον τρύγο του μελιού με την διχοτόμηση αποφεύγοντας διπλό κόπο.

γ) Οι νέες μανάδες είναι πιο φρέσκες για την επόμενη χρονιά και το μελίσσι προλαβαίνει να οργανωθεί μέχρι αρχές Οκτώβρη.

δ) Δεν πέφτω έξω στις ανάγκες για επι πλέον σώματα κυψελών σε μία εποχή (Άνοιξη) που οικονομικά είναι «στεγνή».

ε) Αποφεύγω επι πλέον εργασίες σε μία εποχή (Άνοιξη) που απαιτεί ένταση και δεν ξέρω τι να πρωτοκάνω.

ζ) Αξιοποιώ με τον καλύτερο τρόπο τις ξεμελισμένες κερήθρες.

η) Ξεμπλοκάρω τη μάνα από τα μέλια του γονοθάλαμου.

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

Ουδέν καλό αμιγές κακού λέγαν οι παλαιοί. Πράγματι έτσι είναι γιατί:

α) Οι μανάδες του Αυγούστου δεν είναι της αξίας της Άνοιξης.

β) Η όλη εργασία γίνεται μέσα στη ζέστη του Αυγούστου και ο ιδρώτας πάει ποτάμι.

γ) Υπάρχει κίνδυνος τον Σεπτέμβρη να έχουμε σοβαρές απώλειες στα απροστάτευτα σμήνη από σφήκες και κεντρίνες .

Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι να υπάρχουν αρκετοί κηφήνες για την σύζευξη και αυτήν την εποχή συνήθως υπάρχουν, όπως υπάρχει ακόμα καλοκαιριάτικη μελιτοέκριση, προς το τέλος της βέβαια, και ελπίζουμε για την Φθινοπωρινή.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΟΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Σε ένα δυνατό δίπατο μελίσσι αφαιρώ τα σφραγισμένα μέλια πρώτα από τον γονοθάλαμο.

Σε ένα τρίτο σώμα τοποθετώ όλα τα πλαίσια με γόνο εκτός αυτό που έχει πάνω την μάνα και δύο πλαίσια με ανοιχτά μέλια και γύρη.

Ο γονοθάλαμος τώρα συγκροτείται ως εξής:

α) Στην μία άκρη ένα πλαίσιο με μέλια και γύρη. Μετά τρεις κηρήθρες χτισμένες για γέννα (χωρίς κηφηνοκελιά και όχι μαύρες) ή άχτιστες. Μετά το πλαίσιο με τον γόνο και την μάνα. Μετά το άλλο πλαίσιο με το ανοιχτό μέλι και τη γύρη και μετά συμπληρώνω με πλαίσια γέννας ή άχτιστα.

β) Πάνω στον γονοθάλαμο τοποθετώ διάφραγμα και από πάνω το σώμα με τα μέλια. Τώρα μπορώ να τρυγήσω όσα μέλια του γονοθάλαμου είναι σφραγισμένα τουλάχιστον κατά τα 2/3 . Φέρνω τα υπόλοιπα πλαίσια με μέλια στο κέντρο του μελιτοθάλαμου και συμπληρώνω στις άκρες με κεριά που δεν κάνουν για γονοθάλαμο.

γ) Πάνω στον μελιτοθάλαμο τοποθετώ δεύτερο διάφραγμα, πάνω του ένα κομμάτι πλαστικό δαπέδου που αφήνει στις άκρες ακάλυπτα δύο πλαίσια από κάθε πλευρά και από πάνω ως τρίτο όροφο τοποθετώ το σώμα με τον γόνο συν δύο πλαίσια για γέννα από κάθε πλευρά.

Έτοιμο το μελίσσι με την μάνα κάτω και τον γόνο πάνω που θα φτιάξει νέα μάνα.

ΠΡΟΣΟΧΗ : Ο δεύτερος και ο τρίτος όροφος πρέπει απαραιτήτως να έχουν δική τους είσοδο.

Θεωρητικά θα έπρεπε να τοποθετήσω την μάνα στον τρίτο όροφο και τον γόνο στον γονοθάλαμο αλλά η πράξη έδειξε ότι έτσι λειτουργεί καλύτερα. Ωστόσο αν δεν βρούμε την μάνα με την πρώτη, μπορούμε να ισομοιράσουμε τον γόνο και ας είναι η μάνα όπου θέλει.

Ο επόμενος έλεγχος θα γίνει μετά από 3 βδομάδες. Όσα μελίσσια έκαναν νέα μάνα που άρχισε γέννα μεταφέρονται στην νέα τους θέση (στο ίδιο μελισσουργείο) το απόγευμα και κλείνονται μέχρι το επόμενο μεσημέρι αφού τους έχει δοθεί νερό σε μία άδεια κηρήθρα. Το πρώτο άνοιγμα της εισόδου δεν πρέπει να είναι διάπλατο αλλά περιορισμένο στο 1-2 εκ.

Όσα μελίσσια δεν τα κατάφεραν να κάνουν νέα μάνα τα συνενώνω βγάζοντας απλώς το δεύτερο διάφραγμα και το πλαστικό δαπέδου.

Με την μέθοδο αυτήν εξοικονομώ όχι μόνο χρόνο και κόπο αλλά και υλικό, αφού για το χώρισμα της μάνας δεν χρειάζομαι άλλη πιθμενοσανίδα και άλλη στέγη παρά μόνον όταν διαπιστώσω την έναρξη γέννας της νέας μάνας.

Καλή επιτυχία.

4 σχόλια:

melitis ΠΗΝΕΙΑΣ είπε...

Έτσι έκανα και εγώ φέτος,και ομολογώ αυτή η ζέστη μέσα σε επίμονη εργασία είναι εξουθενωτική.πάντως οι λεπτομέρειες που γράφεις με βοηθούν να απλοποιώ τα θέματα.ωραίος!.

melitis ΠΗΝΕΙΑΣ είπε...

χαμός εκεί πάνω,ε;
όταν όλα αξίζουν όλα,τίποτα δεν αξίζει τίποτα.
κουράγιο.
από την άλλη,
εδώ έχουν εδώ και 10χρόνια ρίξει τις τουαλέττες στο ποτάμι και ο γέρος πέθανε,από καυμό που δεν έπινε το άλογο νερό,συν τον βγάλανε κακό και τον οδήγησαν στο περιθώριο,λόγω που αντιδρούσε στην βρωμιά.

Γιώργος Βλάσσης είπε...

Χαίρομαι που εκτιμάς την καταχώρησή μου για την ταυτόχρονη διχοτόμηση με τρύγο. Στο κίνημα δεν μετέχω για δύο κύριους λόγους και πολλούς δευτερεύοντες:α)Έχει καθαρά τοπικιστικά και σεχταριστικά χαραχτηριστικά (επιδιώξεις, στόχους)και β)ο πολύς λαός (στον οποίο κατατάσομαι) δεν έχει να κερδίσει τίποτα από την οποιαδήποτε εξέλιξη στο θέμα του ΧΥΤΑ. Ρίξε μιά ματιά στο blog μου http://lefkimmiwtes.blogspot.com και ειδικά στο Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΛΕΥΚΙΜΜΑΙΩΝ καθώς και στο ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ αι στην τελευταια καταχώρηση για την κλανιά του Οβελίξ. Ελπίζω να καταλάβεις αρκετά από τα πολλά περίεργα που συμβαίνουν στ' Αλεύκι και τους λόγους της αποστασιοποίησής μου.

melitis ΠΗΝΕΙΑΣ είπε...

Μάλιστα,το εκτιμώ.και δίκιο έχεις να τα βλέπεις στωικά.όμως συν Αθηνά..κάτι να κάναμε και εμείς,γιατί όλοι το παίζουν οικοπεδούχοι και ν-οικοκύρηδες.τεσπα.