Τρίτη 1 Ιουλίου 2008

Μελισσουργικό καρότσι






















Εδώ βλέπετε το καρότσι του μελισσουργείου μου. Ξύλινη ιδιοκατασκευή βέβαια που αποδείχθηκε πολύ βολικό και εξυπηρετικό. Γλύτωσα πολλές διαδρομές με γεμάτα χέρια από την ημέρα που το χρησιμοποίησα. Έχει δύο ρόδες πίσω σε σιδερένιο άξωνα και μία μικρότερη ρόδα ελεύθερης περιστροφής μπροστά, σαν αυτές που έχουν οι κάδοι σκουπιδιών. Πάνω στην ξύλινη βάση του τοποθέτησα δύο σώματα κυψέλης με πάτο κοντραπλακέ και καπάκι με μερντεσέδες. Το εμπρός σώμα είναι χωρισμένο εσωτερικά σε ένα μικρό και ένα μεγάλο διαμέρισμα. Το μικρό διαμέρισμα είναι αποθήκη πευκοβελόνας για το προσάναμα του καπνιστηριού, ενώ το μεγάλο διαμέρισμα είναι αποθήκη κυπαρισόφυλλου που καίγεται αργά. Το πίσσω σώμα είναι αποθήκη πλαισίων τα οποία όταν δεν είναι στο σύνολό του 10 τότε με το τράνταγμα του καροτσιού θα πέφτανε. Γι αυτό φρόντισα στα ενδιάμεσα των πλαισίων, στο ύψος του κηρηθροφορέα να βάλω βίδες στά πλάγια του σώματος εσωτερικά.
Η εταζέρα πάνω από τα σώματα-αποθήκες έχει πηχάκι γύρω-γύρω και ενδιάμεσα ώστε τοποθετώντας σ' αυτήν διάφορα εργαλεία (ξέστρο, βούρσα, στυλό, κλουβιά κελιών κ.λ.π.) να μην πέφτουν. Στο κορυφαίο κεκλιμμένο τραπεζάκι έχω το ντοσιέ με τις καρτέλλες των μελισσιών για να κρατώ σημειώσεις. Αυτό που πρόσθεσα αργότερα είναι μία νάϋλον τσάντα μικρού μεγέθους για τα σκουπίδια που κρέμεται από δύο βίδες στο πλάϊ και από την άλλη ένα κρεμαστό τενεκεδένιο δοχείο για την πρόπολη.
Καί ενώ όλα φαίνονται ωραία και καλά, η πράξη έδειξε κάποιες ελλείψεις και αστοχίες. Τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού είναι αισθητή η έλλειψη μιάς τέντας πάνω από το κεφάλι μου την ώρα που συμπληρώνω τις καρτέλλες. Ακόμα όταν το χώμα είναι μαλακό η μπροστινή ρόδα βουλιάζει και το καροτσάκι κυλάει μόνο με όπισθεν. Γι αυτό σκέφτομαι να κάνω αντιμετάθεση στις ρόδες, δηλαδή οι πίσω να πάνε μπρός και η εμπρός περιστρεφόμενη να πάει πίσω. Στην περίπτωση αυτή πάνω από την μπροστινή αποθήκη θα μπορώ να τοποθετήσω και ένα σώμα με μέλια. Από κινητήρα πάντως σκίζει ενώ δεν χρειάζεται ούτε ζώνη ασφαλείας. Αυτά είχα να σας πώ προς το παρόν και όποιος το φτιάξει ας μου στείλει μιά φωτογραφία. Καλή επιτυχία.

4 σχόλια:

Αντωνης Κεκιδακης είπε...

πολυ καλο Γιωργο.ισως αν το δοκιμαζες με ροδες ποδηλατου να επιανε καλυτερες τελικες σε off road καταστασεις.
υ.γ. η καρεκλα ειναι ιδια με τη δικια μου στο μελισσοκομειο.βολοκοτατη.

Γιώργος Βλάσσης είπε...

Αντώνη δεν θα απέκλεια καμία παραλλαγή στην κατασκευή του καροτσιού, αρκεί να γίνει με το πνεύμα του "Δέκα μέτρα και μία κόψε". Η διαφοροποίηση στους τροχούς αλλάζει το ύψος του άξωνα, οπότε πρέπει να σκευτείς με ποιόν τρόπο δεν θα αλλάξει το ύψος του δαπέδου και η λειτουργικότητα των σωμάτων. Ακόμα να λάβεις υπ' όψιν σου ότι οι ρόδες ποδηλάτου έχουν μικρότερο πέλμα και πιθανόν να βουλιάζουν σε μαλακό έδαφος.
Το μπλόγ σου ενδιαφέρον.Το μόνο που μου την έσπασε είναι ο...προστάτης των μελισσών! Αντώνη μου αν ο άνθρωπος δεν είχε συμφέρον από τις μέλισσες και δεν τις προστάτευε, σίγουρα θα ανήκαν κι αυτές στον ατέλειωτο κατάλογο των εξαφανισμένων ειδών.Μην την ψάχνουμε για προστάτες τώρα, ειδικά ως ανθρώπινο είδος με έντονο καταστροφικό και αυτοκαταστροφικό χαραχτήρα.
Εύχομαι να είσαι καλά και καλές σοδειές.

Αντωνης Κεκιδακης είπε...

ο καθε ενας εχει τα πιστευω του Γιωργο.ποτε δεν επιβαλω τα δικα μου σε κανενα.πιστευω στο Θεο,αλλα δεν μου τη σπαει που δεν πιστευεις εσυ,ισως να στεναχωριεμαι!

Γιώργος Βλάσσης είπε...

Με τέτοια παρανόηση των λεχθέντων μου Αντώνη, βλέπω πολύ δύσκολη την επικοινωνία μας. Λες και μιλάμε διαφορετική γλώσσα.Με αδικείς κατάφορα όταν χωρίς καμία ένδειξη μου βάζεις την ταμπέλα του άπιστου και άθεου. Αντιθέτως Αντώνη εγώ πιστεύω στην δική μου Θεά που και αισθητικά και ηθικά (μαζί πάνε αυτά) είναι σαφώς ανώτερη του δικού σου Θεού.Ζωή την λένε, αν έχεις ακουστά, που φέρει πλουμίδια πανέμορφα όπως τα Ιδανικά, οι Αξίες, οι Αρχές και τα οποία ο δικός σου Θεός αδυνατεί να αντιληφθεί και να εκτιμήσει, ως φαίνεται. Γιατί πως αλλιώς θα είχε το θράσος να διεκδικεί τον ρόλο προστάτη σε ένα χώρο κατάμεστο από μεγάλες μορφές (όπως π.χ. ο Ντε Λα Ρόκα, ο langstroth, ο Νικολαϊδης, η Παπαδοπούλου, ο Δερματόπουλος κ.λ.π.)ενώ ο ίδιος το μόνο που γνώριζε ήταν το μέλι που κάποιοι αφελείς του δίνανε για ελεημοσύνη;Δεν είναι λοιπόν άδικος ο Θεός σου; Εξακολουθείς να μην ενδιαφέρεσαι όταν σπάζομαι και διαμαρτύρομαι για το άδικο;
Απο πλευράς μου θα εξακολουθώ, χωρίς να το θέλω, να σε στενοχωρώ διαμαρτυρόμενος τουλάχιστον για την ασέβεια και την μειωμένη αίσθηση του Δικαίου του δικού σου Θεού, για να μην συνεχίσω με την αισθητική του ρύπανση.